بررسی فقهی-حقوقی مسئولیت مربیان ورزش با تأکید بر مربی ورزش رزمی

فقه و مبانی حقوق اسلامی

دوره 16، شماره 1، خرداد 1402، صفحه 169-186   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.3495/jiil.2022.1946367.1619

نویسندگان

رضا نوری^{* 1}؛ علی چهکندی نژاد²؛ سید محمد رضوی³

¹دانشجوی دکتری

²استادیار گروه فقه ومبانی حقوق اسلامی،دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند،بیرجند،ایران

³استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی،واحد بیرجند ، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند،ایران و دانشگاه دولتی بیرجند

چکیده

ورزش یکی از راه های مؤثر تربیتی و اخلاقی به ویژه برای جوانان به شمار می آید. ورزش هم از نظر بعد جسمی و هم از نظر بعد روحی باعث تقویت و تعالی انسان می گردد. از نظر سیاسی و اجتماعی نیز پیروزی در میادین و کارزار های ورزشی راه مفیدی برای تبلیغ و اثبات اعتبار ملی است . با افزایش روز افزون انجام عملیات های ورزشی و استقبال گسترده مردم از ورزش و به تبع آن افزایش میزان آسیب دیدگی در هنگام ورزش، بحث مربوط به مسئولیت مدنی در ورزش را نمایان می کند. در این میان ،ورزش های رزمی با توجه به درگیری فیزیکی فراوانی که در هنگام انجام ورزش دارد از نظر ایراد صدمات جسمانی ،نسبت به سایر ورزش ها متمایز می باشد.روش تحقیق در این پژوهش بصورت توصیفی –تحلیلی بوده که عمدتا با بهره گیری از منابع پژوهشی دست اول و خوانش منابع فقهی-حقوقی انجام شده است.مربیان ورزش های رزمی نسبت به انجام وظایف خود در حیطه ورزش مسئولیت هایی را دارند چنانچه نسبت به انجام وظایفشان کوتاهی و قصور نمایند،مسئولیت مدنی خواهند داشت که ممکن است ناشی از فعل یا ترک فعل مربی باشد. مسئولیت مربی ورزش رزمی عبارت است از تعهد مربی به جبران خساراتی که در نتیجه فعل یا ترک فعل او به دیگری وارد شده است .هدف از انجام این تحقیق شناسایی عواملی است که ً مستقیما باعث مسئولیت مربیان ورزشهای رزمی می شود. لذا با مشخص شدن وظایف مربیان حیطه و محدوده ی این مسئولیت ها معین و محرز می گردد.

کلیدواژه‌ها

مسئولیت مدنی؛ مربی؛ ورزش رزمی؛ تقصیر

مراجع