اثر اقلیم‌پذیری و اسموپرایمینگ بذر بر تحمل تنش شوری گیاه گندمTriticum aestivum L.) )

بوم شناسی گیاهان زراعی

دوره 17، شماره 2، مرداد 1400، صفحه 79-93   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/aej.2021.705319

نویسندگان

آفاق یاوری^{* 1}؛ قادر حبیبی¹؛ معصومه عابدینی¹؛ غلامرضا بخشی خانیکی²

¹گروه زیست شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

²گروه زیست شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.گروه زیست شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

چکیده

شوری یکی از مهم­ترین تنش­های غیرزیستی است که بر عملکرد بذر و تولید محصول تأثیر می­گذارد. شوری باعث اثرات نامطلوب مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی بر گیاه گندم می­شود. در این پژوهش، اثرات پرایمینگ بذر (پرولین 1 میلی‌مولار) بر پاسخ گیاه گندمTriticum aestivum L.) ) به تنش شوری در شرایط اقلیم­پذیر و غیر اقلیم­پذیر، مورد بررسی قرار گرفت. بذور گندم تحت اقلیم­پذیری و پرایمینگ بذر با پرولین (1 میلی­مولار) به مدت 12 ساعت قرار گرفتند. سپس بذرها در گلدان­های حاوی خاک شور (EC=26.5 دسی­زیمنس بر متر) کاشته شدند و رشد گیاه و پارامترهای فیزیولوژیکی، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در شرایط بدون تنش، عملکرد بذر با تیمار پرولین افزایش یافت. پیش­تیمار بذرها با پرولین تحت تنش شوری، عملکرد فتوسنتزی آنها را در مقایسه با اقلیم­پذیری، حفظ کرد. نتایج بررسی صفات وزن خشک اندام هوایی همراه با اندازه­گیری مالون­دی­آلدئید نشان داد که اقلیم­پذیری با غلظت کم نمک، نمی­تواند اثر بازدارندگی شوری بالا (EC=26.5 دسی­زیمنس بر متر) را کاهش دهد. بنابراین، تحقیقات بیشتری برای بهینه­سازی پروتکل اقلیم­پذیری، عوامل اسموپرایمینگ بذر و شرایط محیطی برای افزایش تحمل گیاه گندم به تنش شوری مورد نیاز است

کلیدواژه‌ها

املاح سازگار؛ آنزیم‌های آنتی‌اُکسیدانی؛ تنش شوری؛ حافظه تنش القایی؛ فلورسانس کلروفیل

مراجع