سرنوشت آفت کش ها در محیط زیست و پاکسازی زیستی آن

کاربرد شیمی در محیط زیست

دوره 14، شماره 53، خرداد 1402، صفحه 15-29   

نوع مقاله: مقاله مروری

نویسندگان

احمد اصل هاشمی^{* 1}؛ غلامحسین صفری²؛ لیلا تاروردیزاده²؛ صحرا سخایی فر²

¹گروه آموزش بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی تبریز

²گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

چکیده

آفت کش ها موادی به صورت مایع، جامد یا گاز هستند که به منظور نابودی آفت ها به کار می روند. بعضی از این آفت ها که مورد علاقه انسان ها نیستند، حشرات، علف های هرز و میکروب هایی هستند که گیاهان را از بین می برند. تاثیر منفی آفت کش ها بر روی محیط زیست کاملا به اثبات رسیده و مقاوت آفت کش ها در محیط و عدم تجزیه آن ها جان بسیاری از موجودات زنده را به خطر انداخته است. آلاینده‌های آلی پایدار (به انگلیسی: persistent organic pollutants یا POPs) موادی شیمیایی هستند که در محیط به مدت نسبتاً طولانی باقی می‌مانند و با ورود به زنجیره غذایی، در بافت‌های زنده متراکم می‌شوند و بر سلامت انسان و محیط آثار نامطلوب دارند. به‌طور کلی این ترکیبات به وسیله فعالیتهای انسانی، از راههای متفاوتی تولید میشوند.از معروف‌ترین آلاینده‌های آلی پایدار می‌توان به آفت‌کش‌های کلره، آلدرین، کرودان، ددت، دی‌آلدرین، دیوکسین، آندرین، نورانز، هپتاکلر، هگزاکلروبنزن، میرکس، توکسافن، پلی کلرید، بی‌فنیل‌ها اشاره نمود.بطوریکه با استفاده بهینه و استاندارد و کاهش کاربرد از اینگونه سموم شیمیایی (استفاده از روش های مبارزه بیولوژیکی) بتوانیم اثرات مخرب زیست محیطی را کاهش داد

کلیدواژه‌ها

آفت کش ها؛ زیست پالایی؛ پایداری در محیط

مراجع