ارزیابی مؤلفه‌های تاب‌آوری در سازمان‌های پایدار

فصلنامه مطالعات مدیریت و توسعه پایدار

دوره 3، شماره 2 - شماره پیاپی 10، شهریور 1402، صفحه 125-141   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/msds.2023.1990206.1151

نویسندگان

مختار حیدری¹؛ غلامعلی طبرسا^{* 2}؛ نادر شیخ الاسلامی کندلوسی³

¹دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، دانشکده مدیریت و علوم اجتماعی، تهران، ایران.

²استاد، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده حسابداری و مدیریت، تهران، ایران.

³استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، دانشکده مدیریت و علوم اجتماعی، تهران، ایران.

چکیده

هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی مؤلفه‌های تاب‌آوری در سازمان‌های پایدار بود. روش این تحقیق توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران، معاونان، کارکنان و اعضای سازمان‌های دولتی مختلف کرمانشاه بودند؛ کسانی که با موضوع تاب‌آوری سازمانی آشنایی داشتند و دارای مدرک کارشناسی به بالاتر بودند. جهت انتخاب نمونه آماری تحقیق از روش نمونه‌گیری تصادفی استفاده شده است. بر این اساس، تعداد 396 نفر که دارای معیار ورود می‌باشند، انتخاب شدند. مدیران، معاونان و کارکنان در هنگام مراجعه در صورت احراز شرایط ورود به مطالعه پرسشنامه‌های پژوهش بین آنها توزیع شد. جهت اندازه‌گیری متغیرها از پرسشنامه استاندارد کونور و دیویدسون (2003) و مک مانوس (2009) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌های تحقیق از الگوی معادلات ساختاری و نرم‌افزار پی ال اس استفاده شده است. یافته‌‌های این تحقیق نشان می‌دهد که تاب‌آوری در سطح قابل قبولی قادر به پیش‌بینی مؤلفه‌های ارزش‌ها (0/80)، برنامه‌ریزی (0/83)، سازمان‌دهی (0/71)، هماهنگی (0/77)، یادگیری (0/66)، چابکی (0/67) و کنترل هزینه (0/70) است. همچنین، ارزیابی مؤلفه‌های تاب‌آوری نشان داد که مقدار آماره تی مؤلفه برنامه‌ریزی نسبت به سایر متغیرها در سازمان‌های پایدار در سطح بالاتری قرار دارد و از وضعیت مطلوب‌تری برخوردار است. در سازمان‌های مورد بررسی، از بین مؤلفه‌های تاب‌آوری، مؤلفه چابکی و یادگیری از وضعیت مطلوبی برخوردار نبودند.

کلیدواژه‌ها

تاب آوری؛ ارزیابی؛ سازمان پایدار

مراجع

Annarelli, A., & Nonino, F. (2016). Strategic and Operational Management of Organizational Resilience: Current State of Research and Future Directions. Omega, 62, 1-18.

Barasa, E., Mbau, R., & Gilson, L. (2018). What Is Resilience and How Can It Be Nurtured? A Systematic Review of Empirical Literature on Organizational Resilience. International journal of health policy and management, 7(6), 1-13.

Bhamra, R., Dani, S., & Burnard, K. (2011). Resilience: the Concept, a Literature Review and Future Directions. International Journal of Production Research, 49(18), 5375-5393.

Borekci, D., Rofcanin, Y., & Sahin., M. (2014). Effects of organizational culture and organizational resilience over subcontractor riskiness. European business review., 26(1), 2-22.

Brown, C., Seville, E., & Vargo, J. (2017). Measuring the organizational resilience of critical infrastructure providers: A New Zealand case study. International journal of critical infrastructure protection, 18, 37–49.

Denyer, D. (2017). Organizational Resilience: A summary of academic evidence, business insights and new thinking. BSI and Cranfield School of Management, Cranfield.

Lengnick-Hall, C. A., Beck, T. E., & Lengnick-Hall, M. L. (2011). Developing a capacity for organizational resilience through strategic human resource management. Human Resource Management Review, 21(3), 243-255.

Levi Uche, A., & Continue, A. (2015). Product Innovation and Organizational Resilience in Public Universities in South-South Nigeria. European Journal of Business and Management, 7(33), 82-91. https://www.arcjournals.org/pdfs/ijmsr/v3-i11/12.pdf

Linnenluecke, M. K. (2017). Resilience in Business and Management Research: A Review of Influential Publications and a Research Agenda. International Journal of Management Reviews, 19, 4–30.

McManus, S. T. (2008). Organizational Resilience in New Zealand [ Ph.D., University of Canterbury].

Olu-Daniels, S. O., & Nwibere, B. M. (2014). Trust and organizational resilience in the Nigerian oil and gas industry. International Journal of Business and Management, 9(2), 291.

Pal, R., Torstensson, H., & Mattila, H. (2014). Antecedents of organizational resilience in economic crises—an empirical study of Swedish textile and clothing SMEs. Int. J. Production Economics, 147, 410–428.

Rafiyan, M., Rezaei, M. R., Askari, A., & Parhizgar, A. (2011). Clarifying the concept of resilience and its indexing in social disaster management. Journal of Space Planning and Design, 15(4), 19-41. [In Persian]

Ruiz-Martin, C., Rios, J. M. P., Wainer, G., Pajares, J., Hernández, C., & López-Paredes, A. (2018). The application of the viable system model to enhance organizational resilience. In In Advances in Management Engineering (pp. 95-107). https://doi.org/10.1007/978-3-319-55889-9_5

Seydenjad Fahim, S., & Eghdami, I. (2011). The Importance of Intangible Assets as Sustainable Competitive Advantage. Certified Public Accountant Quarterly, 14(26), 120-124. [In Persian]

Shilpa, S., & Srimathi, N. L. (2015). Role of Resilience on Perceived Stress among Pre University and Under Graduate Student. The International Journal of Indian Psychology, 2(2), 141-149.

Steger, E. M. (2014). Resilience in organizations: The perspective of managers in Portugal and Germany [Doctoral dissertation, University of Augsburg in Germany].

Xiao, L., & Cao, H. (2017). Organizational Resilience: The Theoretical Model and Research Implication The 4th Annual International Conference on Information Technology and Applications in Germany, Germany.