تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 10,005 |
تعداد مقالات | 83,624 |
تعداد مشاهده مقاله | 78,435,457 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 55,456,047 |
تبیین تاب آوری کالبدی سکونتگاههای روستایی شهرستان املش در برابر زمین لغزش | ||
مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه های انسانی | ||
مقاله 1، دوره 19، شماره 1 - شماره پیاپی 66، خرداد 1403، صفحه 1-14 اصل مقاله (870.41 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
خلیل مهرزاد1؛ عیسی پوررمضان* 2؛ نصرالله مولائی هشجین3 | ||
1دانشجوی دکتری گروه حغرافیا، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران | ||
2استادیار، گروه جغرافیا، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران | ||
3استاد، گروه جغرافیا، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران | ||
چکیده | ||
مقدمه: برآورد و بهبود تابآوری نقاط روستایی نیز در کاهش اثرات مخاطرات طبیعی و دستیابی به توسعه پایدار بسیار مهم است. از جمله مخاطرات طبیعی که سکونتگاههای روستایی و جوامع محلی را تهدید میکند زمین لغزش است. بنابراین تعیین میزان تابآوری سکونتگاهای روستایی در اراضی مستعد زمین لغزش میتواند شیوهای مناسب برای کاهش اثرات این مخاطره در نواحی روستایی باشد. هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین میزان تاب آوری کالبدی سکونتگاههای روستایی شهرستان املش در برابر زمین لغزش است. روششناسی تحقیق: در این پژوهش میزان تابآوری کالبدی 145 روستای شهرستان املش در برابر زمینلغزش به روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) تعیین و طبقه بندی گردید. برای این کار از 10 معیار به ترتیب اهمیت شیب، فاصله از گسل، کیفیت ابنیه، مواد و مصالح، عمر ساختمان، لرزهخیزی، زمین شناسی، جهت شیب، عرض معابر و ارتفاع استفاده شد. قلمرو جغرافیایی پژوهش: قلمرو جغرافیایی این پژوهش، نواحی روستایی شهرستان املش است. یافتهها: یافته ها نشان داد که روستاهای شهرستان املش از تابآوری خیلی کم، کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد برخوردار هستند، بطوریکه از 145روستای این ناحیه به ترتیب 2، 23، 66، 52 و 1 روستا بین طیف تابآوری خیلی کم تا خیلی زیاد قرار گرفتند. بنابراین 18/63 درصد روستاهای این شهرستان دارای تابآوری متوسط به پایین و 82/36 درصد روستاها دارای تابآوری زیاد و خیلی زیاد نسبت به مخاطره زمین لغزش هستند. نتایج: بررسی میزان تاب آوری روستاها در سه ناحیه جلگه ای، کوهپایه ای و کوهستانی گواه آن است که تابآوری متوسط به پایین در روستاهای ناحیه کوهپایه ای نسبت به دو ناحیه دیگر بیشتر بوده و سهم روستاهای با تابآوری متوسط در هر سه ناحیه نسبت به سایر طبقات تابآوری بالاتر است. علاوه بر این روستاهای با تابآوری خیلی کم و کم بیشتر در نواحی کوهپایه ای و کوهستانی قرار داشته و نقش ارتفاع در کاهش میزان تابآوری روستاها آشکار گردید. | ||
کلیدواژهها | ||
تاب آوری؛ زمین لغزش؛ سکونتگاههای روستایی؛ تحلیل سلسله مراتبی؛ شهرستان املش | ||
مراجع | ||
حسین نیا، الهام؛ آمار، تیمور و پوررمضان، عیسی. (1401). تحلیلی بر وضعیت عوامل تابآور اقتصاد روستایی در برابر سیلاب (مطالعة موردی: شرق استان گیلان). نشریه علمی مطالعات جغرافیایی نواحی ساحلی، 3(4)، 21 - 4.
رضایی، محمدرضا و کاویانپور، گلشن. (1395). ارزیابی میزان تابآوری اجتماعی و کالبدی-محیطی محلات شهری در مواجهه با سوانح طبیعی (زلزله) مطالعه موردی: کلانشهر مشهد. سومین کنفرانس ملی مدیریت بحران و HSE در شریانهای حیاتی، صنایع و مدیریت شهری، تهران.
روستایی، شهریور؛ حسین حقی، وحید و جداری، امیر. (1398). ارزیابی میزان تابآوری کالبدی محیطهای شهری در برابر زلزله (نمونه موردی کلانشهر تبریز). فصلنامه پژوهشهای اجتماعی، 11(43)، 141- 121.
شکیبا، علیرضا؛ متکان، علیاکبر؛ میرباقری، بابک و سیف، یعقوب. (1397). سنجش سطوح و اولویتبندی آسیبپذیری سکونتگاههای روستایی در برابر زلزله با استفاده از منطق فازی در GIS (مطالعه موردی: استان فارس)، پژوهشهای دانش زمین، 9(36)، 200-181.
صادقلو، طاهره و سجاسی قیداری، حمدالله. (1393). بررسی رابطهی زیستپذیری سکونتگاههای روستایی بر تابآوری روستاییان در برابر مخاطرات طبیعی نواحی روستایی دهستان مراوهتپه و پالیزان. مدیریت بحران، 3(2)، 44-37.
صالحی، اسماعیل؛ آقابابایی، محمدتقی؛ سرمدی، هاجر و فرزادبهتاش، محمدرضا. (1390). بررسی میزان تابآوری محیطی با استفاده از مدل شبکة علیت. فصلنامه محیطشناسی، 37(59)، 112-99.
طیبنیا، سیدهادی؛ و ابراهیمیپور، فائزه. (1400). تحلیل مکانی تابآوری نواحی روستایی در برابر زلزله (مورد مطالعه: دهستان دولتآباد در شهرستان جیرفت). فصلنامه روستا و توسعه پایدار فضا، 2(1)، 80 -59.
عنابستانی، علیاکبر؛ جوانشیری، مهدی؛ محمودی، حمیده و دربانآستانه، محمدرضا. (1396). تحلیل فضایی سطح تابآوری سکونتگاههای روستایی دربرابر مخاطرات محیطی (مورد مطالعه: بخش مرکزی شهرستان فاروج). تحلیل فضایی مخاطرات محیطی، 4(4)، 38 - 17.
فرزادبهتاش، محمدرضا، کینژاد، محمدعلی، پیربابایی، محمدتقی و عسگری، علی. (1392). ارزیابی و تحلیل ابعاد و مؤلفههای تابآوری کلانشهر تبریز. نشریه هنرهای زیبا-معماری و شهرسازی، 18(3)، 42-33.
نظری، عبدالحمید؛ طالشی، مصطفی؛ میرزاعلی، محمد. (1398). تحلیل و سنجش تابآوری محیطی روستاهای حوضه آبخیز گرگانرود گلستان در مواجهه با سیل. تحلیل فضایی مخاطرات محیطی، 6(1)، 50-31.
نوروزی، اصغر. (1398). سنجش میزان تابآوری سکونتگاههای روستایی در برابر مخاطرات محیطی (مطالعه موردی: بخش بلداجی). نشریه برنامه ریزی توسعه کالبدی، 6(3)، 88-73.
نوری، هدایتالله؛ سپهوند، فرخنده. (1395). تحلیل تابآوری سکونتگاههای روستایی در برابر مخاطرات طبیعی با تأکید بر زلزله (مورد مطالعه: دهستان شیروانِ شهرستان بروجرد). پژوهشهای روستایی، 7(2)، 285-272.
نوری، هدایتالله؛ و نوروزی، اصغر. (1396). مبانی برنامهریزی محیطی برای توسعه پایدار روستایی. اصفهان: دانشگاه اصفهان.
Al Rifat, S A., & Liu, W. (2020). Measuring Community Disaster Resilience in the Conterminous Coastal United States. International Journal of Geo-Information, 9, 469. Blaikie, P., Cannon, T., Davis, I., & Wisner, B. (2005). At Risk: Natural Hazards, People’s Vulnerability and Disasters, Taylor & Francis e-Library, USA. Gabella, J I., & Strijker, D., (2019). Sustainability or resilience? A case study in the semi-arid Pampean region of Argentina. Resilience, 7(1), 1–20. Ge, D., Zheng, Y., Zhang, Sh., Fu, J., & Su, F. (2022). Spatio-Temporal Pattern and Influence Mechanism of Rural Human Settlements System Resilience:Case from China. Sustainability, 14, 1-24. Li, Y., Song, C., & Huang, H. (2021). Rural Resilience in China and Key Restriction Factor Detection. Sustainability, 13(3), 1080. Liang, T C., & Peng, S H. (2017). Using Analytic Hierarchy Process to Examine the Success Factors of Autonomous Landscape Development in Rural Communities. Sustainability, 9, 729. Liu, Wei., Zhang, J., & Qian, L. (2023). Measuring Community Resilience and Its Determinants: Relocated Vulnerable Community in Western China. International Journal Environmental Research & Public Health, 20(1), 1-20. Su, Q., Chang, H-Sh., & Pai, Sh-E. (2022). A Comparative Study of the Resilience of Urban and Rural Areas under Climate Change. International Journal of Environmental Research and Public Health, 19, 8911. Young, C. (2007). Housing Microfinance: Designing a Product for the Rural Poor. Centre for Microfinance Working Paper Series, 2(19), 45-57. Zhou, H., Wang, J A., Wan, J., & Jia, H. (2010). Resilience to natural hazards: a geographic perspective. Natural Hazards, 53(1), 21–41. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 206 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 129 |