تاثیر درمان یکپارچه توحیدی بر دشواری تنظیم هیجان و خودمهارگری نوجوانان پسر در معرض آسیب‌های اجتماعی

فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی

مقاله 3، دوره 12، شماره 46، شهریور 1402

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

فاطمه صغری کربلایی هرفته^{* 1}؛ مهلا بهجتی اردکانی²؛ عزت پورامینی یخدانی³؛ منصوره پورجانب الهی فیروزآبادی⁴

¹استادیار، گروه علوم تربیتی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران.

²کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه پیام نور، واحد تهران جنوب، تهران، ایران.

³کارشناسی ارشد مشاوره مدرسه، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

⁴دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه آزاد، واحد زاهدان، زاهدان، ایران

چکیده

هدف: دشواری تنظیم هیجان و عدم توانایی لازم در خودمهارگری از مشکلات برخی از نوجوانان است که در صورت عدم مداخله می‌تواند به بسیاری از آسیب‌های اجتماعی منجر شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر درمان یکپارچه توحیدی بر دشواری تنظیم هیجان و خودمهارگری نوجوانان پسر در معرض آسیب‌های اجتماعی انجام شد.  
روش شناسی: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری پژوهش دانش‌آموزان نوجوان پسر در معرض آسیب‌های اجتماعی شهر میبد در سال تحصیلی 1400-1401 بودند. 30 نفر به شیوه روش نمونه‌گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه 15 نفری جایگزین شدند. گروه آزمایش مداخله درمان یکپارچه توحیدی شریفی نیا (۱۳۸۷)، را در 10 جلسه 5/1 ساعته و (هفته‌ای دو جلسه) دریافت کرد، درصورتی که گروه کنترل هیچگونه مداخله‌ای را در این مدت دریافت ننمود. شرکت‌کنندگان به پرسشنامه‌های دشواری تنظیم هیجان گرتز و روئمر (2004) و خودمهارگری تانجی (2004) پاسخ دادند. داده‌ها با آزمون‌های کای اسکوئر و تحلیل کوواریانس چند متغیری و با بهره‌گیری از بسته نرم‌افزاری spss26 و در سطح ۰۵/۰ تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج آزمون کای اسکوئر نشان داد که بین شرکت‌کنندکان به لحاظ متغیرهای جمعیت‌شناختی تحصیلات پدر و مادر تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (۰۵/۰<P). نتایج آزمون تحلیل کوورایانس نیز نشان داد که درمان یکپارچه توحیدی باعث کاهش میانگین نمرات دشواری تنظیم هیجان (۰۰۱/۰>P، ۵۲/۴۲=f) و افزایش خودمهارگری (۰۱۷/۰>P، ۴۴/۶=f) دانش‌آموزان نوجوان پسر در مرحله پس‌آزمون شد (۰۵/۰>P).
نتیجه‌گیری: با توجه به اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی در بهبود دشواری تنظیم هیجان و خودمهارگری دانش‌آموزان نوجوان پسر در معرض آسیب‌های اجتماعی، این رویکرد می‌تواند به عنوان رویکردی موثر در زمینه کاهش آسیب‌های اجتماعی استفاده قرار گیرد.
 
 
 
 

کلیدواژه‌ها

درمان یکپارچه توحیدی؛   تنظیم هیجان؛ خودمهارگری؛ آسیب‌های اجتماعی؛ نوجوانان پسر

مراجع