تبیین عوامل موثر بر رضایتمندی شهروندان از کیفیت خدمات حمل و نقل شبه همگانی (تاکسی) درون شهری (مطالعه موردی: شهر داراب)

فصلنامه علمی و پژوهشی نگرش های نو در جغرافیای انسانی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 03 مهر 1402

نوع مقاله: مقالات پژوهشی کاربردی

نویسندگان

علی کریم زاده^{* 1}؛ محمد حسین پورحسن زاده²؛ مصطفی کیانی رحیمی³

¹استادیار گروه معماری و شهرسازی، واحد بیضا، دانشگاه آزاد اسلامی، بیضا، ایران.

²پژوهشگر دکتری شهرسازی، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران.

³استاد مدعو گروه عمران، واحد بیضا، دانشگاه آزاد اسلامی، بیضا، ایران.

چکیده

تاکسی در ایران به عنوان یک سیستم حمل و نقل شبه همگانی نقش بسزایی در جابجایی های درون شهری دارد. این نقش در شهرهای کوچک که فاقد حمل و نقل همگانی می باشند پر رنگ تر می باشد، لذا کیفیت خدمات تاکسیرانی در این شهرها از اهمیت بالایی برخوردار است. با توجه به این مهم، هدف پژوهش حاضر سنجش کیفیت خدمات تاکسیرانی از دیدگاه شهروندان و شناسایی شاخص‌ها و عوامل مؤثر بر رضایت آنان در شهر داراب استان فارس می‌باشد. این پژوهش از لحاظ ماهیت و روش مبتنی بر رویکرد توصیفی– تحلیلی و بر اساس هدف از نوع کاربردی– توسعه‌ای می‌باشد. نحوه گردآوری داده ها و اطلاعات مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای- اسنادی و میدانی است که در بخش میدانی از تکنیک پرسشنامه استفاده شده است. داده‌های حاصل از پرسشنامه‌ها با استفاده از روش تحلیل عاملی در نرم افزار Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد میانگین رضایت مردم از کیفیت خدمات تاکسیرانی در محدوده مورد مطالعه برابر 83/2 است که پایین‌تر از حد متوسط 3 بوده و رضایت شهروندان از کیفیت خدمات تاکسیرانی در این شهر مطلوب نمی‌باشد. نتایج بدست آمده از تحلیل عاملی نیز نشان داد که شاخص‌های امکانات درون خودرو (مانند: کولر، بخاری و ...) با ضریب همبستگی 864/0، محاسبه درست کرایه مسیر با ضریب 831/0، مدت زمان انتظار برای گرفتن تاکسی با ضریب 820/0، نظارت بر خدمات تاکسیرانی با ضریب 815/0 و تمیزی وضعیت داخلی تاکسی با ضریب 802/0 مؤثرترین عوامل در میزان رضایت مندی شهروندان از کیفیت خدمات تاکسیرانی می‌باشند.

کلیدواژه‌ها

حمل و نقل شبه همگانی؛ رضایتمندی؛ کیفیت خدمات؛ داراب