ارزیابی عملکرد، اجزای عملکرد و شاخص‌های سودمندی کشت تلفیقی صنوبر اورامریکن با سیر در شرایط کرج

فصلنامه پژوهش های علوم کشاورزی پایدار

دوره 3، شماره 2 - شماره پیاپی 10، شهریور 1402، صفحه 15-34   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/sarj.2023.1989647.1145

نویسندگان

فاطمه احمدلو^* ؛ سعیده اسکندری

استادیار پژوهش، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

چکیده

گیاه دارویی سیر (Allium sativum) ما بین ردیف‌های صنوبر اورامریکن (Populus euramericana 92/40) کاشته شده در اسفند ماه 1395 به فاصله 4×3 متر، در اواخر پاییز 1396 مورد کاشت قرار گرفت. طرح آماری این تحقیق بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تیمار شامل (سیر با صنوبر، تک‌کشتی صنوبر و تک‌کشتی سیر) بود . کشت سیر در پنج ردیف به طول 21 متر و با فواصل 50 سانتی‌متر بین ردیف در سه بلوک در آبان 1396 انجام شد. در طی هر فصل رویش، نهال‌های صنوبر و بوته‌های سیر هر هفته یکبار آبیاری شدند. ارتفاع و قطر برابر سینه درختان صنوبر در پایان هر فصل رویش به‌مدت چهار سال اندازه‌گیری و سپس رویش ارتفاعی، قطری و موجودی حجمی در هکتار و در سال آن محاسبه و با استفاده از آزمون‌تی (T) مورد ارزیابی قرار گرفت. ارزیابی اقتصادی از هر یک از کشت‌های خالص و تلفیقی بر اساس شاخص‌های نسبت برابری زمین (LER)، شاخص مجموع ارزش نسبی (RVT) و شاخص سودمندی کشت تلفیقی (IA) انجام شد. در سال‌های‌ 97 و 98 به‌ترتیب اختلاف معنی‌دار آماری در مشخصه‌های رویش قطری و ارتفاعی در کشت تلفیقی و خالص صنوبر وجود داشت که بیشترین مقدار آن در کشت تلفیقی صنوبر بود. در سال 99، به‌ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد بیولوژیک سیر در کشت خالص با مقدار 67/8791 و در کشت تلفیقی با مقدار 33/2408 کیلوگرم در هکتار به‌دست آمد. در همه سال‌های مورد مطالعه LER بیشتر از یک و بین 61/1 تا 76/2 و به طور کلی میانگین سه ساله آن 28/2 به دست آمده است.

کلیدواژه‌ها

بیشه زراعی؛ عملکرد تولید؛ نسبت برابری زمین؛ نوع کشت؛ ویژگی‌های رویشی

مراجع