تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 10,005 |
تعداد مقالات | 83,629 |
تعداد مشاهده مقاله | 78,554,178 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 55,727,286 |
ویژگیهای سبکی در مثنوی دولرانی و خضرخان امیرخسرو | ||
پژوهشنامه نسخه شناسی متون نظم و نثر فارسی | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 06 مهر 1402 | ||
نوع مقاله: علمی-پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/noskheh.2023.1972184.1205 | ||
نویسندگان | ||
مریم کارگر* 1؛ ماندانا منگلی2 | ||
1گروه ادبیات. دانشکده ادبیات. | ||
2استادیارگروه زبان و ادبیات فارسی. واحد تهران جنوب. دانشگاه آزاد اسلامی. تهران . ایران | ||
چکیده | ||
امیر خسرو دهلوی از عارفان و شاعران مشهور پارسیگوی هندوستان، در نیمۀ دوم قرن هفتم و اوایل قرن هشتم هجری است. او مرید نظام اولیا (متوفی ۷۲۵ ه.ق) بود و تربیتی که از او یافت، در حوزۀ تصوف به او مقام و مرتبه ویژهای بخشید. منظومۀ غنایی، ادبی و تاریخی «دُوَلرانیخَضَرخان» از مثنویهای اوست که مشتمل بر 4519 بیت است. این مثنوی به بحرهزج مثمن مقصور یا محذوف در داستان واقعی عشق خضرخان، پسر علاءالدیّنمحمّدشاهخلجی با «دیولدی» دختر راجهگجرات است. امیرخسرو ابتدا این داستان را به نثر فارسی نوشت و سپس به دستور سلطان آنرا در 715 ق به نظم در آورد. منظومه غنایی دولرانی و خضرخان امیرخسرو با رویکر عرفانی تدوین شده است و آموزههای حکمی و عرفانی در اشعار او کاملا آشکار است. منظومۀ غنایی دولرانی و خضرخان در سال 1988 م. در ادارۀ ادبیات دهلی منتشر شد. همچنین متن فارسی آن در 1336 ش با پیشگفتار و حواشی به زبان اردو در بمبئی چاپ شد. رشید احمد انصاری در سال 1917 منظومه دولرانی و خضرخان تصحیح و با مقدمه اردو در دهلی منتشر کرد. مبنای کار مقاله حاضر نسخه اخیر است که تلاش شد تا شرح و تحلیل متن انجام پذیرد و ارائه گردد. | ||
کلیدواژهها | ||
دولرانی و خضرخان؛ امیرخسرو؛ منظومه غنایی؛ عشق | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 14 |