بهینه‌سازی زنجیرۀ تأمین میعانات نفتی با استفاده از مدل سازی ریاضی و شبیه سازی

فصلنامه مهندسی مدیریت نوین

دوره 9، شماره 3، آذر 1402، صفحه 1-46   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی (تحقیقی)

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/jmemiau.2023.706604

نویسندگان

حمیدرضا محمودی¹؛ مرتضی بذرافشان^{* 2}؛ محدثه احمدی پور³

¹دانشجوی دکتری، گروه مهندسی صنایع، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران.

²استادیار، گروه مهندسی صنایع، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران.(نویسندۀ مسئول)

³استادیار، گروه مهندسی صنایع، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران.

چکیده

هدف از این پژوهش ارائۀ چارچوبی برای بهینه‌سازی زنجیرۀ تأمین میعانات نفتی با استفاده از برنامه‌ریزی ریاضی و شبیه­سازی است. این تحقیق از نظر هدف جزء تحقیقات کاربردی است، همچنین، از نظر ماهیت، کمی است. زیرا تماماً از ابزارهای کمی مانند روش­های مدل­سازی ریاضی، شبیه­سازی و روش­های حل فراابتکاری استفاده شده است. در این چارچوب، هزینه­های سرمایه­گذاری و عملیاتی و انتشار گازهای گلخانه­ای برای خطوط انتقال نفت و گاز را می­توان به حداقل رساند تا نیازهای فشار و شبکۀ انتقال برآورده شود. همچنین می‌توانیم تولید آلاینده‌ها را در بخش‌های مرتبط با زنجیره به حداقل برسانیم. با به‌کارگیری یک مورد مطالعۀ واقعی، تمام تصمیمات ممکن برای در نظر گرفتن جنبه­های زیست­محیطی زنجیرۀ تأمین در نظر گرفته می­شود؛ بنابراین، ساختار و تصمیمات زنجیرۀ تأمین عموماً بر دو کارکرد هدف شامل کاهش هزینه­های انتقال و نگهداری و آلودگی در تصفیه خانه­ها و مراکز توزیع استوار است. نتایج نشان داد که استفاده از مدل پیشنهادی، هزینه­ها را تا 31 درصد و انتشار گازهای گلخانه­ای را تا 51 درصد کاهش می­دهد. همچنین افزایش 8 درصدی ظرفیت میادین و پالایشگاه­ها و افزایش 65 درصدی صادرات رخ خواهد داد. با استفاده از نتایج به دست آمده از حل مدل می­توان سهم هر فرآوردۀ نفتی را در بهای تمام شده و هر قسمت از زنجیره را در تولید گازهای گلخانه­ای تعیین کرد. بر اساس نتایج، نفت بیشترین و روغن­ها کمترین هزنیه را دارند. علاوه بر این، پالایشگاه­ها بیشترین تأثیر و مخازن ذخیره کمترین تأثیر را بر آلودگی محیط­زیست دارند.
 

کلیدواژه‌ها

کلمات کلیدی: بهینه ­سازی؛ برنامه­ ریزی ریاضی؛ مدل­ سازی؛ انتشار گازهای گلخانه­ ای

مراجع