رابطه بین بازی های ویدئویی خشن و پرخاشگری در دانش‌آموزان ابتدایی

فصلنامه فن آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی

دوره 14، شماره 2 - شماره پیاپی 54، دی 1402، صفحه 169-185   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

فاطمه گل فرشچی^{* 1}؛ نفیسه مصطفوی²

¹گروه چندرسانه ای دانشگاه هنر اسلامی تبریز- تبریز- ایران

²دانشکده چندرسانه ای دانشگاه هنر اسلامی تبریز

چکیده

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین انجام بازی‌های خشن و میزان پرخاشگری دانش‌آموزان پسر مقطع ابتدایی ناحیه 4 شهر تبریز بود. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی و روش نمونه گیری در دسترس بوده و برای بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون کای اسکوئر استفاده شد. در این جستار پس از مرور تحقیقات انجام شده با روش خودسنجی بر روی کاربران این بازی‌ها، میزان علاقه ایشان به اقسام بازی‌ها و تاثیر بازی‌های ویدئویی خشن روی رفتارشان مورد بررسی قرار گرفته است. پس از انتخاب 168 آزمودنی از بین دانش‌آموزان ابتدایی یکی از مدارس ناحیه 4 تبریز، با استفاده از پرسشنامه خشم نواکو AI سطح پرخاشگری آزمودنی‌ها اندازه‌گیری شد. همچنین با مشاهده رفتاری میزان پرخاشگری دانش‌آموزان توسط معلمان مربوطه نیز ارزیابی شد. بر اساس نتایج بدست آمده 56 درصد از آزمودنی ها بازی‌های خشن انجام می دادند. نتیجه آزمون کای اسکوئر(P< 0.05 ) نشان‌دهنده همبستگی مثبت بین انجام بازی‌های خشن و میزان خشونت بود. نتایج این تحقیق نه تنها هشداری در مورد تأثیر بازی های خشونت آمیز بر رفتار کاربران است، بلکه تاکیدی بر لزوم توجه والدین به نوع بازی های انجام شده توسط فرزندان و نظارت سازمان های مرتبط مانند بر بازی های تولید شده برای نوجوانان است.

کلیدواژه‌ها

بازی های خشن؛ تشدید خشونت؛ تخلیه هیجانی؛ روش خودسنجی؛ برپایی فیزیولوژیکی

مراجع

Ahmadvand, M. A. (2011). Play Psychology, Tehran: Payame Noor University Publications. (in Persian).

Alipour, A., Agah Heris, M., Siadat M., Nourbala, A. (2009). Effect of different rated  violent video games on salivary IgA, salivary cortisol and body temperature, International Journal of Behavioral Sciences, 3(1): 1–8. (in Persian).

Alipour, A., Agah Heris, M., Golchin, N., Baghban por shokuhi, A. (2011). Computer games: opportunity or or challenge?, Tehran: Arjmand. (in Persian).

Anderson, C.A. ( 2004). An update on the effects of playing violent video games.  Journal of Adolescence, 27, 113–122.

Aristotle (2009).  The Poetics of Aristotle, Translator : Soheil Muhsin Afnan, Tehran: Hekmat. (in Persian).

Avini, M. (1996). Hekmate Cinema, Tehran: Farabi Cinema Foundation. (in Persian).

Bandura, A. )2002(. Social foundations of thought and action. The health psychology reader, edited by David F Marks.

Bushman, B. (2002). Does venting anger feed or extinguish the flame? Catharsis, rumination,distraction, anger, and aggressive responding. Psychology Personality and Social Psychology Bulletin, 28,724–731.

Feshbach, S. )1984(. The catharsis hypothesis, aggressive drive, and the reduction of aggression.. Aggres. Behavior, 10, 91–101.

Freud, S., Brewer, J. (2012). Studies on Hysteria, translator: Saeed Shoja Shafghati, Tehran: Amir Kabir. (in Persian).

Faruzandeh, A., Mousavi, N., Roohi, S. (2014). Identifying Factors Affecting the Immersion In puzzle adventure games using user experience, First National Conference on Computer Games; Opportunities and challenges،Isfahan. (in Persian).

Gunter, B. (2008). The effects of video games on children The Myth Unmasked, translated by Seyyed Hasan Pourabdi Naini,  Tehran: Javane Roshd. (in Persian).

Hawk, C. E., Ridge, R. D. (2021). Is it only the violence? The effects of violent video game content, difficulty, and competition on aggressive behavior. Journal of Media Psychology. 33, 134–144.

Gentile, D. (2013). Catharsis and Media Violence: A Conceptual Analysis. Societies, 3, 491–510.

Greenfield, P., Subrahmanyam, K. (1994). Effect of video game practice on spatial skills in girls and boys. Journal of Applied Developmental Psychology, 15(1): 3-13.

Hassan Nattaj, F., Taghipour javan , A. A. , Faramarzi, S.,  Rastgar. F. (2015). The Impact of Cognitive-Based Video Games on Executive Functions in Preschool Children with Neuropsychological Learning Disabilities.  Educational Psychology, 2(2): 35-45. (in Persian).

Hosseini, S. H. (2008). Media aesthetics and philosophy, Tehran: Mehreniusha. (in Persian).

Jadidian, A. A., Pasha Sharifi, H., Ganji  H. (2012). Examine the Meta-analysis Effect of Violent and Non-violent Games on Aggressive Feelings and Behaviours. Information and Communication Technology in Educational Sciences, 2(3): 107-127. (in Persian).

Jadidian, A. A.,  Pasha Sharifi H., Ganji H. (2013). The Effect of Computer Games on Selective Reaction Time‚ Working Memory and Spatial Visualization: A Meta-analytic Review. Educational Psychology, 9(28): 58-70. (in Persian).

Mahjoor ,Si. (2012). play psychology, Tehran: virayesh. (in Persian).

Minaei, B., Razi zadeh, A. (2014). The Formative Elements of the Sense of Presence and Its Impact on the Identity of the Users of Video Games. Iran Cultural Research, 7(26): 25-48. (in Persian).

Novaco, R.W.(1998). Anger and Trauma conceptualization, Assessment and Treatment. New York: Springer-Verlag.

Porter, G,. Vladan, S. (2007). Are violent video games harmful?. Australasian Psychiatry, 15( 5) ; 426-422.

Skosnik, P., Chatterton, R., Swisher, T., Park, S. (2000). Modulation of attentional inhibition by norepinephrine and cortisol after psychological stress. InternationalJournal of Psychophysiology, 36, 59-68.