تحلیل ساختاری یادداشت روزانه دفاع مقدس (مطالعه موردی؛ پایی که جا ماند)

پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی

مقاله 2، دوره 13، شماره 2 - شماره پیاپی 48، شهریور 1401، صفحه 33-50   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

کوثر دانش¹؛ عبدالحسین فرزاد^{* 2}؛ احمد خاتمی³

¹دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

²دانشیار گروه ادبیات فارسی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران.

³استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی تهران

چکیده

کتاب پایی که جا ماند نوشته سید ناصر حسینی‌پور با محوریت بیان خاطرات اسارت از طریق یادداشت‌های روزانه است. او در طی دوران اسارت با نوشتن یادداشت‌های روزانه به ثبت رئوس کلی وقایع پرداخته است. این پژوهش تحلیل ساختار و محتوای کتاب پایی که جا ماند و بیانگر تجربه شخصی نویسنده کتاب، مطابق با یادداشت‌های روزانه دوران اسارت وی است که با استفاده از زبان و واژگان و اصطلاحات ادبی، به توصیف دقیق جزئیات دوران اسارت پرداخته و تصویری زیبا و واقعی ارائه داده است که همانا بیان درد و رنج‌های دوران اسارت و زنده نگه‌داشتن یاد و خاطره شهیدان است. همچنین به دلیل بیان دقیق رویدادها می‌تواند ارزش تاریخی و استنادی در بیان وقایع تاریخی جنگ داشته باشد. زبان این اثر، بیانی روان و ساده دارد و متناسب با زمان و مکان شرح رویدادها (جنگ و اسارت) از لغات و اصطلاحات متناسب مانند بیسم چی، دیده‌بان، اردوگاه، سلول و... استفاده کرده است.

کلیدواژه‌ها

یادداشت روزانه؛ ادبیات بازداشتگاهی؛ اسارت؛ دفاع مقدس

مراجع