معیار و ضوابط طبری در اختیار قرائات در جزء بیست و یکم از قرآن کریم

نامه الهیات

دوره 16، شماره 63، تیر 1402   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسنده

زینب ایزدخواستی^*

گروه معارف، انسانی، آ زاد، شوشتر، ایران دانشگاه آزاد اسلامی شوشتر، ایران

چکیده

ازجمله پیش نیازهای تفسیر قرآن، در اختیار داشتن قرائت ابلاغ شده از سوی پیغمبر (ص) است، با توجه به اهمیت موضوع، اساس این پژوهش، جمع آوری قرائات در آیات جزء بیست و یکم از قرآن براساس تفسیر طبری است؛ ابن-جریرطبری صاحب تفسیر «جامع البیان عن آی القرآن» در تفسیر آیات به مسئلۀ اختلاف قرائات توجه داشته است،آنچه در این نوشتار بدان پرداخته شده است، مقایسه این قرائات با قرائات موجود در تفاسیر مختلف از امامیه و اهل تسنن و دریافت این مطلب که آیا صاحب نظران دیگر، قرائت ترجیحی طبری را تأیید می کنند یا خیر و این که توجیهات طبری در پذیرش قرائت خاص خود برچه معیارهایی استوار است. تأمل درتفسیرطبری ما را به ضوابط و معیارهای ترجیح قرائات نزد ایشان می‌رساند؛ از مهم ترین این معیارها عبارتند از: 1. موافقت با رسم الخط مصحف؛ 2. موافقت با ادبیات عرب؛ 3. اجماع قراء؛ 4. هماهنگی قرائت با سیاق؛ 5. افصیحیت و اقوائیت قرائت؛ 6. مطابقت قرائت با روایت.

کلیدواژه‌ها

طبری؛ سیاق؛ اختیار؛ وجوه قرائات و ترجیح قرائت

مراجع