بررسی تطبیقی رمز ارزها از منظر حقوق قراردادها و حقوق بانکی

فصلنامه مطالعات حقوقی فضای مجازی

دوره 2، شماره 3، آذر 1402، صفحه 16-29   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی مستخرج از رساله

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/cyberlaw.2023.706886

نویسندگان

علیرضا محمد زاده^{* 1}؛ اصغر محمودی²؛ ابراهیم تقی زاده³؛ حسن خسروی⁴

¹گروه حقوق خصوصی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه پیام نور تهران، ایران

²عضوهیات علمی دانشگاه پیام نور، گروه حقوق خصوسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

³استادیار گروه حقوق خصوصی دانشگاه پیام نور تهران

⁴دانشیار، عضو هیأت علمی دانشگاه پیام نور،گروه حقوق عمومی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

چکیده

مقاله­ حاضر باهدف بررسی تطبیقی رمز ارزها از منظر حقوق قراردادها و حقوق بانکی درصدد است؛ ضمن بررسی اعتبار رمز ارزها به تطبیق آن در حقوق قراردادها و حقوق بانکی، بپردازد تا با آشکار ساختن ابعاد آن گام مؤثری را در شناخت حقوق استفاده از رمز ارزها در مبادلات تجاری ایران بردارد؛ با بررسی جایگاه و اعتبار رمز ارزها در حقوق قراردادها و حقوق بانکی، نتایج گویای آن است که در ایران در حوزه­ی خریدوفروش رمز ارزها تنها قانونی که در استفاده از رمزارزها مورد تصویب واقع‌شده است تصویب‌نامه مصوبه هیئت‌وزیران مصوب 05/06/1398 بوده که با استناد به اصل 138 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، در 6 ماده و 7 تبصره تنظیم‌شده است. از منظر حقوق قراردادها با استناد به ماده 1 و 2 مصوبه فوق می­توان بیان کرد؛ استفاده از رمز ارزها که از سوی متعاملین، مشمول حمایت و ضمانت از سوی دولت و نظام بانکی نبوده و استفاده از آن در مبادلات داخل کشور مجاز نیست و تنها استثنا در این مورد، استخراج فرآورده­های پردازشی رمزنگاری‌شده رمزارزها (ماینینگ) با توسل به اخذ مجوز از سازمان وزارت صنعت، معدن و تجارت است؛ در حقوق بانکی نیز استفاده از رمز ارزها و میزان عرضه آن از سوی خود بانک مرکزی تنظیم و به‌طورکلی تابع قوانین و مقررات نظام جمهوری اسلامی ایران می­باشد.

کلیدواژه‌ها

ارز؛ رمز ارز؛ حقوق قرارداد؛ حقوق بانکی

مراجع