مهار سلول های سرطانی پستان توسط میکرووزیکول های حاوی دوکسوروبیسین

فصلنامه زیست شناسی جانوری

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 22 مهر 1402

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/ascij.2023.1989704.1504

نویسندگان

فاطمه اخوان عطار¹؛ شیوا ایرانی^{* 2}؛ مانا علومی³؛ اعظم بولحسنی⁴؛ لعبت گرانپایه⁵؛ فاطمه اطیابی⁶

¹گروه بیولوژی، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران

²گروه زیست شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

³استاد، گروه بیولوژی مولکولی، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایران

⁴استاد، گروه هپاتیت و ایدز، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایران

⁵گروه چهارم جراحی، بیمارستان سینا، تهران، ایران

⁶استاد، گروه نانوتکنولوژی دارویی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

چکیده

سابقه و هدف: سرطان پستان بیشترین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در میان زنان در کل جهان است. بنابراین شناسایی روش های جدید برای درمان سرطان پستان ضروری می باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر میکرووزیکول های حاوی دوکسوروبیسین (EV-Dox) بر روی رده سلولی MCF-7 میباشد.

مواد و روش ها: سلول های بنیادی مزانشیمی از بافت چربی انسان جدا شدند. میکرووزیکول های مترشحه از سلول های بنیادی مزانشیمی با اولتراسانتریفوژ استخراج شدند. شکل و سایز میکرووزیکول ها به ترتیب با SEM و DLS بررسی شدند. دوکسوروبیسین با روش سونیکاسیون در میکرووزیکول ها بارگذاری شد. سلول های سرطانی پستان رده MCF-7 با مقادیر 2.5، 5، 10، 20 و 40 میکرومولار از دوکسوروبیسین به مدت 24 و 48 ساعت و هم چنین با مقادیر 0.625، 1.25، 2.5، 5 و 10 میکرومولار از EV-Dox به مدت 48 و 72 ساعت تیمار شدند. IC50 براساس نتایج آزمایش MTT تعیین شد.

نتیجه: یافته های حاصل از SEM و DLS نشان دادند که میکرووزیکول های استخراج شده شکلی کروی با اندازه ای حدود 592.3 نانومتر داشتند. نتایج MTT نشان داد که میکرووزیکول ها به تنهایی فاقد هرگونه اثر مهاری معناداری بر روی سلول های MCF-7 هستند و میزان IC50 را برای دوکسوروبیسین و EV-Dox به ترتیب 2.2 و 2.4 میکرومولار گزارش کرد.

بحث: EV-Dox می تواند به عنوان یک داروی شیمی درمانی، استراتژی مناسبی برای درمان سرطان پستان باشد چرا که این مطالعه نشان داد میزان مرگ سلولی ایجاد شده ناشی از این نوع درمان بیشتر از درمان با دوکسوروبیسین است. همچنین سنجش زنده مانی نشان داد که میزان آپوپتوز ایجاد شده توسط EV-Dox (56.5 درصد) به میزان قابل توجهی بیشتراز Dox (43 درصد) می باشد (p < 0. 01).

کلیدواژه‌ها

سرطان پستان؛ سلول های بنیادی مزانشیمی؛ میکرووزیکول؛ دوکسوروبیسین