بررسی رابطه‌ی ویژگی‌های شخصیتی (5 عامل بزرگ) و هوش هیجانی با رضایت از زندگی در دانشجویان دختر و پسر ساکن خوابگاه دانشگاه شهید چمران اهواز

فصلنامه تحقیقات روانشناختی

دوره 11، شماره 34، مرداد 1398، صفحه 1-12   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

فرازمند کلانتری¹؛ طاهره محرابیان²؛ ام البنین ارندان³

¹دکتری تخصصی روانشناسی بالینی و عضو هیات علمی رشته روانشناسی دانشگاه شهیدچمران اهواز

²کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه کردستان

³کارشناسی روانشناسی بالینی دانشگاه شهیدچمران اهواز

چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه‌ی ویژگی‌های شخصیتی (5 عامل بزرگ) و هوش هیجانی با رضایت از زندگی در دانشجویان دختر و پسر ساکن خوابگاه دانشگاه شهید چمران اهواز بود.
روش کار: بدین منظور 80 نفر از دانشجویان دختر و پسر ساکن خوابگاه دانشگاه شهید چمران اهواز که با روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند پرسشنامه‌های ویژگی‌های شخصیتی، هوش هیجانی و رضایت از زندگی را تکمیل نمودند.
یافته­ها: نتایج پژوهش نشان­دهنده وجود رابطه بین متغیرهای پیش­بین با متغیر ملاک رضایت از زندگی می­باشد. یافته­های پژوهش نشان داد که دانشجویانی که هوش هیجانی بالاتری دارند، از رضایت از زندگی بیشتری برخوردارند. دانشجویان با روان­رنجوری پایین، برون­گرایی بالا، تجربه‌گرایی بالا، توافق‌پذیری و وجدانی­بودن بالا از رضایت از زندگی بالاتری برخوردارند. بالاترین ضریب همبستگی مربوط به روان‌رنجوری بود که مهمترین متغیر پیش­بین در این پژوهش می­باشد. ضرایب تحلیل رگرسیون با روش ورود مکرر برای ترکیب خطی متغیرهای ویژگی­های شخصیتی و هوش هیجانی با رضایت ­از زندگی در سطح کمتر از 05/0 معنی‌دار بود.
نتیجه گیری: یافته­های پژوهش از وجود رابطه بین ویژگی­های شخصیتی و هوش هیجانی با رضایت از زندگی در دانشجویان حمایت می­کند.

کلیدواژه‌ها

ویژگی های شخصیتی؛ هوش هیجانی؛ رضایت از زندگی؛ دانشجویان

مراجع