بررسی تطبیقی دستور زبان فارسی و لری (ساختار فعل ماضی)

مطالعات نقد ادبی

دوره 18، شماره 54، شهریور 1402، صفحه 185-209   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

محمدطاهر حبیبی^*

دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی،

چکیده

براساس مطالعات زبانشناسی، زبان‌های ایرانی نو از تنوع بسیاری برخوردار بوده که همین امر سبب شده تا حدود و مرزهای زبان‌های مختلف و گویش‌های متنوع ایرانی به راحتی قابل تفکیک نباشد. گردآوری و بررسی زبان‌ها و گویش‌های ایرانی فواید بسیاری دارد که از جمله مهمترین آن ها، آگاهی از چگونگی دگرگونی‌های آوایی، صرفی، نحوی، معنایی و واژگانی در طول زمان و مناطق مختلف و طبقه بندی دقیق تر زبان‌ها و گویش‌ها و شناخت روابط میان آن‌ها می‌باشد. از آنجایی موضوع این پژوهش زبان لری (خرم‌آبادی) بوده و در خصوص اینکه آیا لری زبان مستقلی است یا گویشی از زبان فارسی، نظرات مختلفی مطرح گردیده است در پژوهش حاضر تلاش شده است برای دستیابی به وجوه افتراق و مشابهت‌های زبان فارسی و لری، ضمن اشاره‌ای گذرا و مجمل به تاریخ زبان‌های ایرانی و ارتباط زبان لری با دوره‌های مختلف تاریخی و زبانی، به بررسی تطبیقی دستوری این دو زبان از لحاظ ساختار فعل پرداخته شود. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی و پیشینه تحقیق توسعه‌ای ترویجی می‌باشد. روش گرد آوری داده‌ها نیز اسنادی – کتابخانه‌ای و روش تحلیل داده‌ها کیفی است. زبان‌های ایرانی جدید به دو دسته زبان‌های ایرانی جدید شرقی و غربی تقسیم می‌گردند که زبان لری جزء دسته دوم یعنی زبان‌های ایرانی جدید غربی می‌باشد. با بررسی‌های به عمل آمده و یافته‌های این پژوهش، در میان زبان‌های ایرانی جدید شاخه غربی، زبان لری بیشترین قرابت را از لحاظ دایره واژگان و دستور زبان (ساختار فعل) با زبان فارسی دارد.

کلیدواژه‌ها

تطبیق دستور زبان فارسی و لری؛ ساختار فعل در زبان لری

مراجع

امان اللهی، اسکندر، (1370)، قوم لُر، آگاه، چ اول، تهران.

احمدگیوی. حسن وانوری. حسن (1374ش) دستور زبان فارسی 1، فاطمی، چ بیستم، تهران.

خانلری، پرویز، (1347ش)، زبان‌شناسی و زبان فارسی، بنیاد فرهنگ ایران، چ سوم، تهران.

فتحی، آذر، 1380، راهنمای گردآوری گویشها، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، تهران.