تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 9,997 |
تعداد مقالات | 83,560 |
تعداد مشاهده مقاله | 77,801,290 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 54,843,921 |
تحول مصادیق زندیقگری و تداوم آن در فرهنگ سیاسی ایران در عصر قاجار | ||
فصلنامه تاریخ | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 25 مهر 1402 | ||
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
شهناز یزدان پناه1؛ رضا دهقانی* 2؛ نعمت احمدی نسب3 | ||
1گروه تاریخ و باستان شناسی، , واحدتهران مرکزی ، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران | ||
2گروه مطالعات غرب آسیا و آفریقا، دانشکده مطالعات جهان، دانشگاه تهران، تهران | ||
3گروه تاریخ، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
در فرهنگ سیاسی ایران از دیرباز به علت آمیختگی دین و سیاست، زندیق ستیزی امری رایج بود. ولی در هر دوره مصادیقی متفاوت داشت. این مصادیق در دورهی قاجاریه به علت تقابل سنت و مدرنیته، متحول شد. سؤال مطرح شده این است که مقتضیات عصر جدید که یکی از پیامدهایش، تأثیر مدنیت اروپایی بر نوگرایان مذهبی و سیاسی بود، چه تأثیری بر تحول و دگرگونی مصادیق زندیقگری داشت؟ فرضیه این است که در جوامع دینسالاری مانند ایران، مصادیق زندیقگری همسو با مقتضیات هر عصر دچار تحول میشود. این مقاله به دنبال تحلیل عملکرد برخی از سنتگرایان متعصب و نوگرایان افراطگرایی است که با دوقطبی کردن جامعه باعث گسترش مصادیق زندیقگری شدند. گردآوری دادهها در این مقاله کتابخانهای و روش تحلیل علی است. بر اساس یافتهها، تحول مصادیق زندیقگری در عصر قاجار بیش از آنکه تحت تأثیر دغدغههای مذهبی باشد، متأثر از شرایط فرهنگی و مذهبی جامعه و اغراض شخصی بود. | ||
کلیدواژهها | ||
روحانیون؛ سنتگرا؛ مشروطهخواه زندیق؛ فرهنگ سیاسی | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 44 |