مقایسه دقت دو روش آت- کین اصلاح شده و کانوکس در روندیابی سیل در بخشی از رودخانه دالکی

فصلنامه علمی تخصصی مهندسی آب

دوره 11، شماره 1، خرداد 1402، صفحه 31-46   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

مسعود مصباحی^{* 1}؛ مجید عباسی زاده²؛ محمدرضا نیک منش³

¹دانشکده مهندسی عمران، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران

²دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، گروه آبخیزداری، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران

³دانشکده مهندسی عمران، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران

چکیده

در این پژوهش با استفاده از دو روش هیدرولوژیکی کانوکس و آت – کین، اقدام به روندیابی سیل در بازه ی سرقنات و کلل واقع در رودخانه دالکی گردید جهت انجام این عملیات 26 هیدروگراف سیل به عنوان ورودی مدل انتخاب گردید و هیدروگراف خروجی حاصل از مدلها با هیدروگراف خروجی مشاهده ای در ایستگاه پایین دست بازه، مقایسه شد.
نتایج این پژوهش نشان داد که روش هیدرولوژیکی آت- کین نسبت به روش گرافیکی (رگرسیونی) کانوکس بصورت معناداری دقت کمتری دارد اما در مقایسه با دو زیر روش سینگ و SCS کانوکس دقت بیشتری دارد. همچنین با مقایسه نتایج خطای RMSE مشخص شد که روش گرافیکی یا رگرسیونی کانوکس از همه ی روش های دیگر در این تحقیق مناسب تر است با مقدار خطای متوسط 26/21 مترمکعب برثانیه. و پس از آن به ترتیب بهترین روش ها شامل آت کین، سینگ و SCS با مقدار RMSE 16/70 ، 87/77 و 3/79 متر مکعب بر ثانیه می باشند. هر چند مقدار اختلاف دو روش سینگ و SCS جدی نیست. مقادیر خطا همه ی روشهای یه کار گرفته شده در این تحقیق در دبی 50درصد مقدار کمتری را در مقایسه با دبی پیک نشان میدهند. در روش آت کین مقدار خطا در شرایط استفاده از دبی پبک و دبی 50 درصد پیک از 5/78 متر مکعب برثانیه به 17/70 متر مکعب بر ثانیه رسیده است. با توجه به نتایج ذکر شده توصیه می شود که محققان از همان ابتدا، دبی 50 درصد پیک را ملاک عمل و استفاده در روندیابی قرار دهند.

کلیدواژه‌ها

روندیابی سیل؛ روش آت-کین اصلاح شده؛ روش کانوکس؛ RMSE؛ رودخانه دالکی

مراجع