تدوین مدل پیشگیری از جرم در طراحی مجتمع‌های مسکونی بوشهر با تاکید بر ارتقاء احساس امنیت زنان در رده سنی 18-60 سال

فصلنامه علمی و پژوهشی نگرش های نو در جغرافیای انسانی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 30 آبان 1402

نوع مقاله: مقاله پژوهشی استخراج ازرساله و پایان نامه

نویسندگان

پرنیان عبیدی¹؛ وحیده حجتی^{* 2}؛ حمیدرضا عظمتی³

¹دانشجوی دکتری، گروه معماری، دانشکده معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران.

²استادیار گروه شهرسازی، گروه شهرسازی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران.

³استاد تمام گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران.

چکیده

پرداختن به بحث امنیت در ادبیات معماری و طراحی شهری در قالب ارائه مدل پیشگیری از جرم در محدوده‌های مسکونی دارای سابقه طولانی است. توجه به این موضوع با تاکید بر بحث جغرافیای انسانی در بستر شهری خاص و انتخاب گروه زنان به واسطه تفاوت احساس امنیت در این گروه نسبت به سایر گروه‌ها و نیز به خاطر حضورپذیری بیشتر زنان در مجتمع‌های مسکونی، ضرورت پرداختن به تدوین مدلی جدید برای پیشگیری از جرم در طراحی مجتمع‌های مسکونی بوشهر برای زنان را در قالب یک هدف ایجاب می‌نماید. روش تحقیق ترکیبی و بر حسب هدف کاربردی و پرسشنامه محقق ساخته با 60گویه است. جامعه آماری بررسی حاضر، کلیه ساکنین 18-60 سال مجتمع‌های (باغ نار، سینا، مروراید و وحدت) واقع در شهر بوشهر بوده و حجم نمونه، طبق فرمول کوکران 313 نفر میباشد. پرسشنامه‌ها بین افرادی با حداقل مدت سکونت 2سال در مجتمع‌ها به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی توزیع شد. با استفاده از نرم افزار SPSS 22 و Amos 22 نتایج منتج گردید. نتایج نشان داد که متغیرهای کالبدی با اثر مستقیم (938/0) و عوامل معنایی با اثر مستقیم (131/0) بیشترین و کمترین تاثیر بر ارتقاء احساس امنیت زنان در مجتمع‌های شهر بوشهر را تبیین نموده است که باید این عوامل مهم در طراحی معماری مجتمع‌های مسکونی جدید در نظر گرفته شود. ساکنان مجتمع باغ نار و مروارید به ترتیب بیشترین و کمترین میزان احساس امنیت را نسبت به مجتمع‌های دیگر دارند. احساس امنیت بر اساس جنسیت در مجتمع مروارید متفاوت است و زنان نیاز به افزایش احساس امنیت بیشتری دارند.

کلیدواژه‌ها

احساس امنیت؛ پیشگیری از جرم؛ مجتمع‌های مسکونی؛ بوشهر