بررسی تطبیقی موجبات ارث در فقه امامیه با دین یهود

فقه و مبانی حقوق اسلامی

دوره 16، شماره 2، شهریور 1402، صفحه 71-84   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.3495/jiil.2023.707926

نویسندگان

علی قلی رشیدی¹؛ سید حسام الدین حسینی^{* 2}

¹دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران. [e-mail]

²استادیار مرکز تحقیقات پژوهش های قرآنی با رویکرد سبک زندگی اسلامی، گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران (نویسنده مسؤول).

چکیده

از آنجا که در عصر کنونی با جهانی شدن اسلام، روز به روز بر شدت و شتاب دشمنان اسلام افزوده می­شود و برای ضربه زدن بر پیکره اسلام از هیچ تلاشی فروگذار نبوده­اند، توضیح و تشریح قوانین اسلامی بر مبنای فقهی لازم به نظر می­رسد. یکی از بزرگترین حربه­های بیگانگان، برای ناقص نمایاندن اسلام، طرح مسایل شبهه برانگیز است که از میان این مباحث، مساله تفاوت­های بین زن و مرد در حقوق، بیشترین جنجال­ها را بپا کرده است. بنابراین روش مقایسه­ای بین قوانین اسلامی ایران و سایر ادیان بهترین راه حل برای از بین بردن شبهات می­باشد. حال سوالی که مطرح است موجبات ارث در فقه امامیه با دین یهود و تفاوت های میان آن دو دین می‌باشد. در مفاهیم اساسی ارث، اسلام با ادیان الهی وجوه تشابه زیادی دارد از جمله اینکه موجبات ارث در ادیان الهی بطور مشترک، نسب و سبب
(براساس خویشاوندی) می­باشد. یهودیان افزون بر نسب و سبب، تبنّی را نیز موجبات ارث می‌دانند. تبنّی (فرزند خواندگی) قبل از اسلام هم رایج بوده و با احکام اسلام نسخ گردید. یافته‌های تحقیق حاکی از اینست که در هر دو دین یک نقطه مشترک در بهره‌مندی از ارث وجود دارد که در آن مرد به زن و پسر به دختر ارجحیت دارد. البته شدت این امر در یهودیت بسیار پررنگ‌تر از فقه امامیه است.

کلیدواژه‌ها

موجبات ارث؛ فقه امامیه؛ دین یهود

مراجع