تحلیل جامعه شناختی کارکرد ورزش در باز اجتماعی شدن مجرمین ( مطالعه موردی : زندانیان مرد شهر سنندج )

تغییرات اجتماعی - فرهنگی

دوره 20، شماره 2 - شماره پیاپی 77، شهریور 1402، صفحه 150-177   

نوع مقاله: مقاله مروری

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/jscc.2023.1942365.1924

نویسندگان

حسن بابایی¹؛ بهرام قدیمی^{* 2}

¹دانشجوی دکتری تخصصی جامعه شناسی ورزش، گروه جامعه شناسی ورزش ،دانشکده اجتماعی ، واحد علوم و تحقیقات ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران . ایران

²گروه جامعه شناسی ورزش ،دانشکده اجتماعی ، واحد علوم و تحقیقات ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران . ایران

چکیده

ورزش ابزاری برای ارتقاء سطح رفاه و آسایش و راهی برای توسعه و حفظ سلامت جسمی و روانی در آحاد جامعه است . یکی از سازمانهایی که می تواند از ورزش به عنوان ابزاری در جهت سالم سازی افراد ناسالم و ناهنجار (بزهکار) که به نوعی نظم جامعه و امنیت آن را مختل نموده اند و در محیط بسته ای به نام زندان نگهداری می شوند، استفاده کند، سازمان زندانها است . مطالعه حاضر از روش تحقیق ترکیبی با طرح اکتشافی استفاده شد ابتدا در بخش کیفی پژوهش با استفاده از تکنیک گراندد تئوری مدل استراوس و کوربین ، مصاحبه با 35 نفر و سپس، در بخش کمّی به شیوه پیمایشی پرسشنامه در اختیار 260 نفر از زندانیان مرد شهر سنندج قرار داده شد. اعتبار پرسشنامه را صاحبنظران تأیید کردند و پایایی آن با آلفای کرونباخ (70/0) محاسبه شد در این خروجی از مدل سازی معادلات ساختاری" با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده به بررسی مسیرهای مشخص شده پژوهش مطابق با مدل مفهومی پرداخته شد که محکی برای اعتبار « نظریه برپایه » تلقی می شود. یافته ها نشان داد که پدیده کیفیت مجازات بعنوان یک پدیده ای اجتماعی در تناسب اقدام بازبینانه فرد زندانی باشد که می خواهد از طریق ورزش خود را از لحاظ روحی تقویت کند تا روی بازگشت به جامعه داشته باشد و این پژوهش می تواند الگوی مناسبی با نگاهی کلی گرا ، سیستمی و بلندمدت به مقولة کارکرد ورزش در باز اجتماعی شدن مجرمین باشد.

کلیدواژه‌ها

پیشگیری از جرم؛ بازاجتماعی کردن؛ جامعه پذیری؛ اصلاح مجرمان

مراجع