اثر دو روش متفاوت نیرومندسازی بعد از فعالیت بر عملکرد توان انفجاری و دوی سرعت دختران ورزشکار

دو فصلنامه فیزیولوژی حرکت و تندرستی

دوره 3، شماره 2، آذر 1402، صفحه 83-95   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

بی بی آسیه کلته مفرد¹؛ رضا رضایی شیرازی²؛ علی مصطفی لو^{* 3}

¹معاون دبیرستان شهید سهیلی آموزش و پرورش شهرستان بندر ترکمن.

²دانشگاه آزاد اسلامی

³استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گنبد، گنبد، ایران

چکیده

هدف پژوهش حاضر اثر دو روش متفاوت نیرومندسازی بعد از فعالیت بر عملکرد توان انفجاری و دوی سرعت دختران ورزشکار بود.
روشها: بدین منظور 25 نفر از دانشجویان دختر رشته تربیت بدنی شهرستان بندر ترکمن جهت شرکت در پژوهش انتخاب شدند. آزمودنی‌ها در پنج گروه [تجربی1 (10 دقیقه گرم کردن، اسکات موازی با80 درصد 1RM و آزمون سارجنت)، تجربی2 (10 دقیقه گرم کردن، اسکات موازی با 80 درصد 1RM و آزمون دو سرعت)، تجربی3 (10 دقیقه گرم کردن، پرش عمقی از ارتفاع 40 سانتی‌متری با پنج تکرار و دو نوبت و آزمون سارجنت)، تجربی4 (10 دقیقه گرم کردن، پرش عمقی از ارتفاع 40 سانتی‌متری با پنج تکرار و دو نوبت آزمون دو سرعت، با این تفاوت که آزمون دو سرعت پس از چهار دقیقه انجام شد) و گروه کنترل (بدون برنامه تمرینی)] تقسیم شدند. سپس گروه‌های تجربی به برنامه تمرین مقاومتی، پلایومتریک و نیرومندسازی بعد از فعالیت پرداختند.
یافته‌ها: نتایج درون گروهی نشان داد که سطح توان انفجاری (پرش سارجنت) آزمودنی‌های گروه تجربی1 (72/12 درصد)، تجربی2 (33/15 درصد)، تجربی3 (44/17 درصد)، تجربی4 (00/24 درصد) افزایش معنی‌داری داشت. همچنین نتایج درون گروهی در آزمون دو سرعت آزمودنی‌های گروه تجربی1 (84/13 درصد)، تجربی2 (14 درصد)، تجربی3 (08/14 درصد)، تجربی4 (55/15 درصد) کاهش معنی‌داری داشت، اما در گروه کنترل سطح توان انفجاری و سرعت تغییر معنی‌داری نداشت.
نتیجه‌گیری: یافته‌ها حاکی از آن است که برنامه تمرین نیرومندسازی بعد از فعالیت این تحقیق موجب بهبود توان انفجاری و سرعت ورزشکاران شد.

کلیدواژه‌ها

تمرین مقاومتی؛ تمرین پلایومتریک؛ نیرومندسازی بعد از فعالیت؛ توان انفجاری؛ دوی سرعت

مراجع