تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 9,997 |
تعداد مقالات | 83,560 |
تعداد مشاهده مقاله | 77,801,343 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 54,843,957 |
تاثیر تمرین مقاومتی بر بیان مولکول های چسبان سلولی و RAGE در بطن چپ رت های دیابتی شده توسط رژیم غذایی پرچرب و STZ | ||
فصلنامه زیست شناسی جانوری | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 03 دی 1402 | ||
نوع مقاله: مقالات پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/ascij.2023.2000361.1559 | ||
نویسندگان | ||
محمدرضا باقری افسریه ای1؛ عبدالعلی بنائی فر* 1؛ سجاد ارشدی1؛ شهرام سهیلی2 | ||
1گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران | ||
2گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر قدس، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
کاردیومیوپاتی دیابتی (DCM) یک شرایط پاتوفیزیولوژیک است که در پاسخ به دیابت اتفاق می افتد و به نارسایی قلبی منجر می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی بر بیان ژن ICAM-1, VCAM-1, RAGE در بطن چپ رت های چاق دیابتی نوع 2 بود. در این مطالعه تجربی، 14 سر موش نر صحرایی نژاد ویستار (10±220 گرم) دیابتی شده توسط رژیم غذایی پر چرب و تزریق STZ به طور تصادفی به دو گروه کنترل و مقاومتی تقسیم شدند. پروتکل تمرینی به مدت 6 هفته به تعداد 5 جلسه در هفته در قالب 3 ست با 5 تکرار در هر ست انجام گرفت. فواصل استراحت بین ست ها و تکرارها در هر ست به ترتیب 90 و 30 ثانیه بود. همه موش ها 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی تشریح شدند. از آزمون آماری تی مستقل جهت مقایسه متغیرها در سطح معنی داری آلفای کمتر از 5 صدم استفاده شد. تمرین مقاومتی به تغییر معنی داری در بیان ICAM-1 (237/0 = P)،VCAM-1 (295/0 = P) و RAGE (561/0 = P) در مقایسه با گروه کنترل منجر نشد. با این حال به کاهش معنی دار گلوکز و مقاومت انسولین و افزایش معنی دار انسولین سرم منجر شد(001/0 = P). بر پایه یافته های مطالعه حاضر، تمرینات تناوبی در غیاب تغییر بیان ICAM-1، VCAM-1 و RAGE در بطن چپ با بهبود نیمرخ گلیسیمیک و مقاومت انسولین در رت های دیابتی نوع 2 همراه است. | ||
کلیدواژهها | ||
تمرین مقاومتی؛ دیابت نوع 2؛ بیان ژن؛ مقاومت انسولین؛ مولکول چسبان سلولی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 38 |