ارتباط شاخص های حسابداری دادگاهی با کیفیت گزارشگری مالی

Accounting and Corporate Governance Research

دوره 2، شماره 3، آذر 1402، صفحه 25-45

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

محمدرضا برنا¹؛ رسول برادران حسن زاده^{* 2}؛ علی رضا فضل زاده³؛ یونس بادآور نهندی⁴

¹دانشگاه آزاد

²دانشیارحسابداری ، دانشکده مدیریت و حسابداری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز،مسئول راه اندازی و سردبیر نشریه علمی پژوهشهای حسابداری

³گروه حسابداری ، دانشگاه تبریز

⁴دانشیارگروه حسابداری،واحد تبریز،دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران،مدیر مسئول نشریه علمی پژوهشهای حسابداری و راهبری شرکتی

چکیده

تقلب از عوامل موثر در کاهش اعتماد عمومی نسبت به گزارش‌ها و صورت‌های‌مالی تهیه شده شرکت‌ها محسوب می‌شود. به علت فقدان حسابرسی تقلب در شرایط محیطی ایران و عدم پذیرش مسئولیت این مهم توسط حسابرسان به عنوان ناظران اصلی اطلاعات مالی شرکت ها، همواره استفاده کنندگان با مشکلاتی در تایید اعتبار صورتهای مالی و کیفیت گزارشگری مالی همراه هستند. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررس ارتباط شاخص های حسابداری دادگاهی با کیفیت گزارشگری مالی در شرایط محیطی ایران انجام گردید. جامعه آماری پژوهش شامل 130 شرکت که از طریق نمونه گیری سیستماتیک طی سال های 1390 تا 1400 انتخاب گردید. کیفیت گزارشگری مالی به عنوان متغیر وابسته با استفاده از چهار مدل جونز، تعدیل شده جونز، کازنیک و کوتاری اندازه گیری گردید. شاخص های حسابداری دادگاهی به عنوان متغیر مستقل پژوهش بر اساس مدل پیش بینی تقلب برنا و همکاران(1401) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد؛ شاخص های حسابداری دادگاهی در مدل کازنیک به میزان 66 درصد توان تبیین کنندگی کیفیت گزارشگری مالی را دارد، در حالی که در مدل های جونز، کوتاری و تعدیل شده جونز به ترتیب برابر با 50، 56 و 30 درصد می باشد.

کلیدواژه‌ها

تقلب؛ کیفیت گزارشگری مالی؛ حسابداری دادگاهی؛ شاخص های حسابداری دادگاهی

سایر فایل های مرتبط با مقاله

2-25-45-دکتر برادران.pdf

مراجع