تجارب نوجوانان از خشونت خانگی در طول پاندمی کوید-19 (یک مطالعه ی کیفی پدیدارشناسانه)

مطالعات اسلامی ایرانی خانواده

مقاله 3، دوره 3، شماره 3 - شماره پیاپی 9، آبان 1402، صفحه 33-51   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/iifs.2023.2001078.1103

نویسندگان

فریبا شیخ سوینی¹؛ مریم غلامزاده جفره^{* 2}؛ رزگار محمدی³

¹گروه مشاوره، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

²گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی،دانشگاه آزاد اهواز، اهواز، ایران

³گروه مشاوره، واحد صباشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: نوجوانی از آسیب پذیرترین دوره های رشدی میباشد. هدف: پژوهش حاضر با هدف تبیین ساختارکلی پدیده خشونت خانگی در دوران پاندمی به فهم، درک و تجربه زیسته نوجوانان در این دوران پرداخته است. روش: این پژوهش به روش کیفی پدیدارشناسی انجام شد. جامعه پژوهش را نوجوانان قربانی خشونت خانگی مراجع کننده به مرکز مشاوره واقع در شهر اهواز از سال 1399 تا 1400 تشکیل داده‌اند. داده ها با مصاحبه ی عمیق نیمه ساختار یافته انجام و با روش کلایزی تحلیل گردیدند. یافته ها: تحلیل داده ها منجر به تشکیل 4 مضمون اصلی و12 مضمون فرعی شدند. مضامین اصلی عبارت است از "عوامل تشدید کننده خشونت خانگی"، "اشکال تجربه شده خشونت"، "آسیب‌پذیری نوجوانان"و "واکنش نوجوانان در برابر خشونت ". نتیجه گیری : نتایج نشان داد که محدودیت های ناشی از حبس کرونا، غیر حضوری شدن آموزش، تضعیف بنیه مالی از عوامل تشدید کننده ی خشونت خانگی در این دوران بود. اشکال خشونت تجربه شده توسط نوجوانان به صورت کلامی و فیزیکی بود. دادو بیداد کردن، سرزنش شدن، متلک شنیدن، تحقیر شدن و تهدید شدن جزو پرتکرار ترین خشونت های کلامی تجربه شده توسط آنها بود. همه ی نوجوانان در این پژوهش خشونت کلامی و تقریبا 40 درصد آنها خشونت فیزیکی را تجربه کردند. خشونت در همه اشکال آن، منجر به آسیب‌پذیری جسمی و روحی و آ سیب پذیری روابط والد فرزندی نوجوانان شده است. مضمون چهارم واکنش متفاوت نوجوانان در برابر خشونت را نشان میدهد. در آخر کمکهای حمایتی دولت، آموزش خانواده‌ها و تربیت درمانگران حرفه‌ای میتواند کمک کننده باشد.

کلیدواژه‌ها

خشونت کلامی؛ خشونت‌فیزیکی؛ کووید-19؛ مطالعه‌کیفی؛ نوجوانان

مراجع