تاثیرشش هفته تمرین تناوبی شدید و کورکومین بر سطوح گلوکز و بیان ژن BMP-2 درعضله صاف عروقی موش های صحرایی نر دیابتی

فصلنامه زیست شناسی جانوری

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 15 دی 1402

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/ascij.2023.1988779.1498

نویسندگان

رضا شیخ^{* 1}؛ محمد گله داری²

¹گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

²گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، ایران

چکیده

مقدمه: مطالعه ی حاضر با هدف بررسی تاثیر شش هفته تمرین تناوبی و مصرف کورکومین بر بیان ژن BMP2 در عضله صاف عروقی موش های صحرایی نر نژاد ویستار انجام شد.
مواد و روش ها: در یک کارآزمایی تجربی تعداد 30 سر موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی به شش گروه (هر گروه 5 سر موش) کنترل، دیابت، سالم تمرین تناوبی ، دیابت تمرین تناوبی، دیابت کورکومین و دیابت تمرین کورکومین تقسیم شدند. دیابت با تزریق درون صفاقی سم استرپتوزوتوسین (mg/kg 50) القاء شد. تمرین تناوبی شامل 12-5 وهله کار شدید (75 تا 100 درصد بیشینه سرعت) 60 ثانیه ای با فواصل استراحت فعال 75 ثانیه ای شش روز در هفته به مدت شش هفته بود. کورکومین با دوز 50 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم از وزن بدن به روش گاواژ به حیوانات خورانده شد. پس از شش هفته حیوانات بی هوش و نمونه های خونی از قلب آنها جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری ANOVA و آزمون تعقیبی بن فرونی تحلیل شدند.
نتایج: القاء دیابت بیان ژن BMP2 در عضله صاف عروقی موش صحرایی نر را افزایش داد. تمرین تناوبی بیان ژن BMP2 عضله صاف عروقی موش مبتلا به دیابت را کاهش داد. شش هفته مصرف کورکومین بیان ژن BMP2 عضله صاف عروقی موش مبتلا به دیابت را کاهش داد.
نتیجه گیری: به طور کلی نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد که تمرین تناوبی و کورکومین، اختلالات دیابت ناشی از بیان ژن BMP2 و کلسیفیکاسیون و عوارض آن را بهبود می دهند.

کلیدواژه‌ها

تمرین تناوبی؛ BMP2؛ کورکومین؛ دیابت

مراجع