بررسی فقهی توبه در گناه و اعانت بر اثم در فضای مجازی

مجله پژوهش های فقه و حقوق اسلامی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 26 دی 1402

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/ijrj.2024.2004609.4672

نویسندگان

علی اکبر ایزدی فرد¹؛ محسن نادری^{* 2}؛ محمد مهدی زارعی³

¹فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه مازندران/ بابلسر- ایران

²داانشجو کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه مازندران/ بابلسر-ایران

³فقه و مبانی حقوق اسلامی/ دانشکده الهیات و معارف اسلامی/ دانشگاه مازندران/ بابلسر- ایران.

چکیده

پس از انجام گناه، توبه بر گناهکار واجب می شود و بایدتحت شرایط و آداب صحیح، آن را انجام دهد. علاوه بر آن ممکن است یکسری امور تبعی به واسطه انجام آن گناه بر ذمه تائب باشد که واجب است آن را پس از توبه امتثال نماید.توبه تاثیر و جایگاه انکار نشدنی و بی بدیلی در حوزه فقه و دین ایفاء می نماید. به گونه ای که ممکن است مجازات قبیح ترین اعمال نظیر محاربه تا قبل از ثبوت جرم با توبه ساقط شود. مطابق نص صریح قرآن در مواردی توبه موجب می گردد سیئات و گناهان به حسنات تبدیل شود.یکی از مواردی که احتمال وقوع آن در فضای مجازی وجود دارد اعانت بر اثم است.باتوجه به جایگاه توبه قلمرو شمول آن نسبت به گناه اعانت بر اثم در فضای مجازی چگونه است؟ روش مطالعه در پژوهش حاضر به شیوه توصیفی-تحلیلی همراه با توجیه، تبیین، استدلال و استنتاج بوده است.از مهم ترین یافته های این پژوهش می توان به تاثیر توبه در موارد محصوره در اداء حق الناس و عدم تاثیر توبه در موارد غیر محصوره در حق الناس و نیز عدم تاثیر توبه بر سقوط مجازات های حدی و تعزیرات پس از انتشار محتوا در فضای مجازی اشاره نمود.

کلیدواژه‌ها

توبه,,؛ ,،گناه,,؛ ,،اعانت بر اثم,,؛ ,،سقوط مجازات