نقش میانجی شوخ‌طبعی در رابطه بین رگه‌های اختلال شخصیت مرزی و گرایش به خودکشی در کارکنان بیمارستان‌های دولتی استان لرستان

پژوهش های کاربردی در علوم رفتاری

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 27 دی 1402

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/sbq.2024.709221

نویسندگان

زهرا تنها^{* 1}؛ معصومه مومنی مفرد²

¹1. استادیار، گروه روان‌شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد، ایران

²2. کارشناسی ارشد روان‌شناسی تربیتی، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد، ایران

چکیده

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه بررسی نقش میانجی شوخ طبعی در رابطه بین رگه‌های اختلال شخصیت مرزی با گرایش به خودکشی در کارکنان بیمارستان‌های دولتی استان لرستان بوده است.
روش: این مطالعه از نظر هدف، کاربردی و از حیث نحوه جمع‌آوری داده‌ها، توصیفی از نوع همبستگی است که با روش مدل معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری این مطالعه را کلیه کارکنان بیمارستان‌های دولتی استان لرستان تشکیل داده‌اند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای تعداد 148 نفر به‌عنوان نمونه تعیین شده و به پرسش‌نامه گرایش به خودکشی بک (1979) خرده مقیاس اختلال شخصیت مرزی بر اساس پرسش‌نامه MCMI و پرسش‌نامه شوخ طبعی مارتین و همکاران (1981) پاسخ دادند. تحلیل فرضیه‌های این مطالعه با روش مدل‌سازی معادلات ساختاری با نرم-افزار اسمارت پی ال اس انجام شد.
نتایج: بر اساس نتایج، رگه‌های اختلال شخصیت مرزی با شوخ طبعی و گرایش به خودکشی رابطه مستقیم معنی دار دارد. همچنین، نتایج حاصل از مدل برازش یافته نهایی نشان داد که رگه‌های اختلال شخصیت با گرایش به خودکشی با نقش میانجی شوخ طبعی اثر غیر مستقیم دارد.
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه با به‌دست آمدن برازش مناسب داده‌ها با مدل، نشان داد که سه چارچوب مفهومی، رگه‌های اختلال شخصیت مرزی، گرایش به خودکشی و شوخ طبعی دارای نقاط تلاقی نظری در جامعه کارکنان بیمارستان‌های استان لرستان هستند و می‌توانند در قالب یک مدل به‌کار روند و در برنامه-ریزی‌های آتی مورد توجه قرار بگیرد.

مراجع