تسبیح‌ در مقام جامع اسماء و صفات الهی

نشریه پژوهشنامه معارف اهل بیت علیه السلام

دوره 2، شماره 5، آذر 1402، صفحه 96-116   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

محمد رضا آرام^*

دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات، حقوق و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

چکیده

موضوع ولی‌الله به‌عنوان جامع اسماء و صفات الهی، از بنیادی‌ترین و زنده‌ترین مسائل دین، به خصوص از منظر مکتب اهل بیت (علیهم السلام) است، به همین دلیل دین‌پژوهان هرکدام به نوبه خود و طبق نیاز و اقتضائات زمان خود به نحوی درباره آن سخن گفته‌اند که بی‌تردید این مهم از جهات متعدد قابل طرح است. در بحث حقیقت جامع اسماء و صفات الهی با امر«تسبیح» در نهایت می‌بایست به جایگاه و نقش «ولی الله الاعظم» اشاره نمود. در دیدگاه تشیع، به تأسی از مکتب اهل بیت (علیهم السلام) این مقام متعلق به ولی‌الله‌الاعظم، امام مهدی (علیه‌السلام) است؛ درحقیقت آن‌حضرت به‌عنوان خاتم‌الاوصیاء و ولی‌الله الاعظم، نهایی‌ترین منصب را در امر ولایت الهی، برعهده دارند و تسبیح هستی نیز به فرمان وی رخ می‌نماید. لذا این مقاله که اختصاص به موضوع تسبیح در مقام جامع اسماء و صفات الهی دارد، به معرفی و نقش ‌ایشان در تسبیح هستی پرداخته و سپس با توجه به مطالب بیان شده، تأثیرگذاری وجود آن‌حضرت در امر تسبیح در مراتب مختلف خلقت شرح داده خواهد شد.

کلیدواژه‌ها

تسبیح؛ مقام جامع؛ اسماء؛ صفات الهی

مراجع