اعتباریابی مقیاس خودکارآمدی اینترنت در دانشجویان دانشگاه فرهنگیان مشهد

دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 21 اسفند 1402

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30486/jsrp.2021.1872392.1906

نویسندگان

طلیعه سعیدی رضوانی^{* 1}؛ فرهاد تنهای رشوانلو²؛ حسین کارشکی³

¹دانشجوی دکتری روان‌شناسی تربیتی، گروه روان‌شناسی مشاوره و تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی ، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

²گروه روان‌شناسی مشاوره و تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی ، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

³دانشیار روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، گروه روان‌شناسی مشاوره و تربیتی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد،ایران

چکیده

هدف از پژوهش حاضر انطباق‌یابی و تعیین ساختار‌عاملی مقیاس خودکارآمدی اینترنت بود. طرح این پژوهش در زمره پژوهش‌های همبستگی و اعتباریابی آزمون قرار می‌گیرد. این پژوهش دربرگیرنده دو نمونه مطالعاتی 189 و 308 نفری از دانشجویان دانشگاه فرهنگیان شهر مشهد بود. جهت احراز روایی مقیاس، از روایی محتوایی، تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل عاملی تأییدی و روایی واگرا و جهت احراز پایایی مقیاس، از همسانی درونی به روش آلفای کرونباخ استفاده شد. ابزار گردآوری داده‌ها، مقیاس اضطراب اینترنت و خودکارآمدی اینترنت (Kim & Glassman, 2013) بود. در تحلیل عاملی اکتشافی، دو عامل (بهره مندی و تولیدی) استخراج گردید که درمجموع60/61 درصد واریانس خودکارآمدی اینترنت را تبیین می‌کند. نتایج شاخص‌های تحلیل عاملی تأییدی نیز نشان داد که مدل دوعاملی، با 13 گویه از برازش مناسبی برخوردار است. در بررسی روایی واگرای مقیاس، نتیجه بیانگر رابطه منفی و معناداری میان مؤلفه‌های خودکارآمدی اینترنت و اضطراب اینترنت بود(01/0≥P). ضرایب آلفای کرونباخ برای خرده مقیاس‌های بهره‌مندی و تولیدی به ترتیب 89/0 و 88/0 به دست آمد. درمجموع به نظر میرسد مقیاس خودکارآمدی اینترنت در دانشجویان از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است.

کلیدواژه‌ها

اضطراب اینترنت؛ خودکارآمدی اینترنت؛ دانشجویان

مراجع