اثربخشی گروه درمانی وجودی بر شفقت به خود و کیفیت زندگی زنان با خیانت سایبری

دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 21 اسفند 1402

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30486/jsrp.2020.1914811.2711

نویسنده

بهزاد تقی پور^*

گروه روانشناسی، دکترای تخصصی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل،ایران

چکیده

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی گروه درمانیوجودی بر شفقت به خود و کیفیت زندگی زنان با خیانت سایبری بود.این مطالعه نیمه‌آزمایشی با استفاده از طرح پیش‌آزمون و پس-آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان با خیانت سایبری(مجازی) به همسر بود که به مراکز مشاوره و روانشاسی شهر اردبیل در سال 1398مراجعه کرده بودند، 30 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایشی طی 8تحت (10 جلسه و هر جلسه 90 دقیقه) تحت درمان وجودی قرار گرفت، و در این مدت بر گروه گواه، هیچ مداخله‌ی اعمال نشد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه شفقت به خود (Reas & et al, 2011) و کیفیت زندگی (World Health Organization, 1989) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری توصیفی و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده از مقایسه پس‌آزمون دو گروه نشان داد که نمرات پس‌آزمون شفقت به خود و کیفیت زندگی گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی‌داری داشت (01/0=P). این نتایج نشان می‌دهند که درمان وجودی موجب افزایش نمرات شفقت به خود و کیفیت زندگی زنان با خیانت سایبری شده است.

کلیدواژه‌ها

درمان وجودی؛ شفقت به خود؛ کیفیت زندگی؛ خیانت سایبری

مراجع