تدوین و اعتباریابی بسته روان درمانی سیستمی فردی و تعیین اثربخشی آن بر تعلیق من بیماران افسرده

دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 21 اسفند 1402

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30486/jsrp.2022.1944407.3246

نویسندگان

سمیرا ارم¹؛ احمد برجعلی^{* 2}؛ حسین اسکندری³؛ محمد عسگری⁴

¹دانشجوی دکتری روانشناسی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی

²رئیس دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی

³استاد دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی

⁴دانشیار دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

هدف از انجام پژوهش حاضر، تدوین و اعتباریابی بسته روان درمانی سیستمی فردی و تعیین اثربخشی آن بر تعلیق من بیماران افسرده بود. در پژوهش حاضر از روش تحقیق آمیخته از نوع طرح اکتشافی متوالی استفاده شد که طی دو مرحله انجام شد. در مرحلة اول پس از مرور ادبیات و مفاهیم و درمان های موجود در حوزة نظریه سیستمی، بسته درمانی به روش تحلیل محتوای کیفی و روش تحلیل مضمون استرلینگ تدوین شد. سپس 8نفر روان شناس بالینی روایی محتوایی بسته درمانی را تعیین کردند. در مرحلة دوم برای تعیین اثربخشی آن از طرح تجربی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه با آزمودنی های مختلف و دوره پیگیری استفاده شد. جامعۀ آماری شامل کلیه افراد مبتلا به اختلال افسردگی مراجعه کننده به یک مرکز بهداشت روان در شهر تهران در سال1399بودند که با روش نمونه گیری در دسترس 3 نفر از این افراد با دارا بودن ملا ک های ورود و خروج پژوهش انتخاب شدند. مداخله به صورت انفرادی طی 12 جلسه60 دقیقه ای انجام گرفت و پس از گذشت دو ماه و سه ماه از افراد پیگیری به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون استروپ معنایی جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها، از نمودار و تحلیل دیداری نمودارها استفاده شد.یافته ها نشان داد بسته روان درمانی سیستمی فردی اعتبار محتوایی قابل قبولی دارد. همچنین نتایج مداخلة درمانی نشان داد که به طور معنا داری نشانه های تعلیق من در افراد افسرده کاهش یافته و این اثر در مرحلة پیگیری تداوم داشت.

کلیدواژه‌ها

افسردگی؛ تعلیق من؛ روان درمانی سیستمی فردی

مراجع