تأثیر اعتماد زناشویی با میانجی‌گری باورهای ارتباطی و خودتنظیمی زناشویی بر تعارضات زناشویی زنان

دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 21 اسفند 1402

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30486/jsrp.2023.1981471.3700

نویسندگان

علی پولادی^{* 1}؛ عبدالصالح خزائی²؛ جواد عینی پور³

¹استادیار گروه روانشانسی دانشگاه پیام نور واحد، بوشهر، بوشهر، ایران

²دکتری تخصصی روان‌شناسی، گروه روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، واحد بوشهر، دانشگاه آازاد اسلامی، بوشهر، ایران

³استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه علوم انتظامی، تهران، ایران

چکیده

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر اعتماد زناشویی بر تعارضات زناشویی با میانجی‌گری باورهای ارتباطی و خودتنظیمی زناشویی در زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر بوشهر بود. جامعه آماری پژوهش ۴۸۷ نفر از زنان متأهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر بوشهر نفر بودند که با روش نمونه‌گیری تصادفی به حجم 250 نفر انتخاب شدند. این پژوهش از نوع تحقیقات همبستگی است. به منظور تجزیه و تحلیل یافته‌ها، از تحلیل مسیر استفاده شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامه‌های اعتماد در روابط بین‌فردی Rampalle & Holmes, 1985 ).، باورهای ارتباطی((Wapstein & Idelson, 1981 ، خودتنظیمی‌رفتاری(Wilson, Charker, Lizzio, Halford, & Kimlin, 2005) و پرسشنامه‌تعارضات زناشویی (Sanaei, Alaghemand, Falahati Homan, 2008) بودند.محدودیت این پژوهش تنه بر روی زنان مراجعه کننده به شهر بوشهر انجام گرفت. شاخص های برازش مدل نشان دادند که مدل از برازش قابل قبولی برخوردار بود. مسیرهای ساختاری حاکی از آن بود که مسیر اعتماد زناشویی بر باورهای ارتباطی، مسیر اعتماد زناشویی بر خودتنظیمی زناشویی، مسیر اعتماد زناشویی برتعارضات زناشویی، مسیر خودتنظیمی زناشویی بر تعارضات زناشویی در سطح 001/0 >P معنی دار بود ولی مسیر باورهای ارتباطی بر تعارضات زناشویی معنی دار در سطح 05/0 >P معنی‌دار نبود. مقدار R2 نشان داد که 45 درصد واریانس تعارضات زناشویی توسط اعتماد زناشویی با واسطه گری خودتنظیمی زناشویی و باورهای ارتباطی در زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر بوشهر قابل تبیین است.

کلیدواژه‌ها

اعتماد زناشویی؛ باورهای ارتباطی؛ تعارضات زناشویی؛ خودتنظیمی زناشوییف زنان

مراجع