اثر بخشی درمان متمرکز بر شفقت بر روابط مادر-نوجوان و کنترل هیجانی مادران

دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 21 اسفند 1402

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30486/jsrp.2023.1993468.3778

نویسندگان

سحر زاغیان¹؛ منیژه کاوه^{* 2}؛ محمد ربیعی³؛ مهرداد حاجی حسنی⁴

¹دانشگاه شهرکرد

²استادیار گروه مشاوره و روان شناسی دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران

³دانشیار دانشگاه شهرکرد

⁴استادیار گروه مشاوره دانشگاه شهرکرد

چکیده

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر روابط مادر-نوجوان و کنترل هیجانی مادران مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان انجام گرفت. روش پژوهش کمّی از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه‌ی آماری پژوهش، کلیه مادران مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان در سال 1401 بود. از بین مناطق شهر اصفهان، یک منطقه به تصادف انتخاب و از بین مادران مراجعه کننده به مراکز مشاوره این منطقه، 30 نفر به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند (هر گروه 15 نفر). برای سنجش کنترل هیجانی و روابط والد نوجوان به ترتیب از پرسشنامه های کنترل هیجانی (Roger and Najarian, 1987) و پرسشنامه روابط والد-نوجوان (Pianta,1994) استفاده شد. گروه آزمایش به مدت 9 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت درمان متمرکز بر شفقت قرار گرفتند.. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف معیار و روش‌های آمار استنباطی مانند آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره و آزمون LSD استفاده شد. بر اساس یافته‌های پژوهش می توان گفت که روان درمانی مبتنی بر شفقت برای کنترل هیجانی مادران و بهبود روابط مادر-نوجوان مناسب است و مشاوران و روان شناسان می‌توانند از این یافته‌ها جهت بهبود روابط مادر-نوجوان استفاده کنند..

کلیدواژه‌ها

درمان متمرکز بر شفقت؛ روابط مادر- نوجوان؛ کنترل هیجانی

مراجع