بررسی میزان تاثیر افشای فساد اقتصادی بر کاهش جرائم در نظام حقوقی ایران و اسلام

پژوهش های بازاریابی اسلامی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 31 مرداد 1403

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

میلاد برکت¹؛ حسن حیدری^{* 2}؛ منصور عطاشنه³

¹دانشجوی دکتری، گروه حقوق جزا و جرم شناسی، پردیس علوم و تحقیقات خوزستان، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.

²استادیار، گروه حقوق، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.

³استادیار، گروه حقوق، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران.

چکیده

در پژوهش حاضر به بررسی میزان تاثیر افشای فساد اقتصادی بر کاهش جرائم در نظام حقوقی ایران و اسلام پرداخته شده است. یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های دولت‌ها در اداره امور عمومی و حتی نظارت بر بخش خصوصی، فساد، به‌خصوص فساد مالی است؛ و در این راه هزینه‌های زیادی را متحمل شده‌اند. یکی از راهکارهای مبارزه با فساد اقتصادی استفاده از ظرفیت‌های اجتماعی و از جمله جلب مشارکت شهروندان و کارکنان از طریق افشاگری است که در اکثر کشورها پیش‌بینی‌شده است. این روش نه‌تنها نیاز به جذب نیروی انسانی ساختارها و درنتیجه هزینه‌ها را کاهش می‌دهد، بلکه از طرف دیگر اعتماد عمومی را نسبت به دولت افزایش داده و احساس مسئولیت را در شهروندان تقویت می‌کند؛ و همچنین به دلیل کثرت جمعیت و پراکندگی آن در کل کشور درصورتی‌که به نحو مطلوبی پیاده شود، می‌تواند جامع‌تر از سایر ابزارهای مبارزه با فساد عمل کند و اگر به نحو مطلوب اجرا نشود به همان اندازه که مفید است می‌تواند خطرناک نیز باشد با توجه به مطالب فوق یک نظام افشاگری مطلوب چه ویژگی‌هایی دارد؟ در این پژوهش سعی شده تا با روش توصیفی و کتابخانه‌ای و با استفاده از تجربیات کشورهای دیگر اصول و قواعد موردنیاز برای ایجاد نظام افشاگری مطلوب، استخراج شود. از سوی دیگر، پیشگیری و رفع مفاسد مالی در جامعه همواره مورد نظر شارع مقدّس بوده و آیات فراوانی در این زمینه فرود آمده است.

کلیدواژه‌ها

افشای فساد؛ کاهش جرائم؛ فساد مالی و اقتصادی؛ حقوق ایران؛ اسلام