مالکیت فکری و هوش مصنوعی

فصلنامه مطالعات میان رشته ای فقه

دوره 5، شماره 3(پیاپی 19)، تیر 1404، صفحه 85-103   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

نرگس صلواتی¹؛ علی کمیلی پور^{* 2}

¹دانشجوی مقطع دکتری رشته علوم قرآن و ‌حدیث، دانشگاه علوم و تحقیقات، تهران، ایران

²استادیار گروه حقوق، واحد نجف‏آباد. دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران. نویسندۀ مسئول): [e-mail]

چکیده

با گسترش و پیشرفت‌های اخیر در زمینه هوش مصنوعی، چالش‌های حقوقی متعددی در حوزه مالکیت فکری به‌وجود آمده است. این مقاله به بررسی مشکلات و چالش‌های حقوقی مرتبط با مالکیت فکری و هوش مصنوعی پرداخته و ابعاد مختلف این مسأله را از منظر حقوقی در ایران تحلیل می‌کند. در حقوق ایران، مشکلات زیادی در زمینه ثبت و حمایت از آثار تولید شده توسط هوش مصنوعی وجود دارد، زیرا قوانین مالکیت فکری عمدتاً بر اساس خلق انسانی بنا شده‌اند. این مقاله همچنین به تحلیل چگونگی تطبیق قوانین موجود با پیشرفت‌های فناوری هوش مصنوعی و ارائه پیشنهادات برای به‌روزرسانی این قوانین پرداخته است. هدف اصلی این تحقیق شناسایی خلاءهای قانونی در حقوق مالکیت فکری ایران در ارتباط با هوش مصنوعی و ارائه راه‌حل‌هایی برای تطبیق آن با تحولات جدید است. در این راستا، از روش تحلیل اسنادی و تطبیقی استفاده شده و نتایج تحقیق به‌طور خلاصه حاکی از لزوم اصلاح و به‌روزرسانی قوانین موجود به‌منظور هماهنگی با پیشرفت‌های فناوری هوش مصنوعی و تأمین حقوق مالکیت فکری در این حوزه است.

کلیدواژه‌ها

مالکیت فکری؛ چالش‌های حقوقی هوش مصنوعی؛ تطبیق قوانین مالکیت فکری؛ هوش مصنوعی

مراجع