روابط سینوسی ایران و انگلیس پس از انقلاب اسلامی

فصلنامه مطالعات روابط بین الملل

مقاله 5، دوره 7، شماره 26، شهریور 1393، صفحه 107-148   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

جهانبخش محبی نیا¹؛ علیرضا امینی²؛ حسن صنعتی³

¹قائم مقام نظارت مجلس شورای اسلامی

²استادیار علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم

³دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

چکیده

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، روابط ایران و انگلیس شاهد تنگناهای منحصر به ‌فردی بوده که دلیل عمده آن عدم پذیرش واقعیات جدید بعد از انقلاب توسط انگلیسی‌ها بوده است. در تحلیل این موضوع می توان به دیدگاه تقابلی این کشور در ارتباط با ایران اشاره نمود. از آنجایی که ظهور جمهوری اسلامی ایران در منطقه و سطح بین‌الملل مبتنی بر منافع بریتانیا نبود و ایران از ظرفیت تأثیرگذاری بر زیاده‌خواهی‌های انگلستان در منطقه برخوردار بوده است، این کشور همواره اهتمام خود را برای تضعیف کشورمان یا تشدید فشار بر ایران به کار بسته است و این رویه خصومت‌آمیز همچنان با شدت ادامه دارد. از مهم‌ترین موارد می‌توان به برنامه‌های دولت وقت انگلیس برای حمایت از عراق در جریان جنگ عراق علیه ایران، ماجرای سلمان رشدی، بیانیه اتحادیه اروپا و پیشگامی دولت های انگلیس و امریکا در اقدامات برضد ایران در شورای امنیت سازمان ملل متحد و سنگ اندازی در تحقق حقوق مشروع و قانونی ملت ایران نسبت به دستیابی فن آوری صلح آمیز هسته ای اشاره نمود. در این مقاله سعی شده تا به بررسی افت و خیز روابط ایران و انگلستان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی پرداخته شود.

کلیدواژه‌ها

ایران؛ انگلستان؛ جنگ عراق؛ سلمان رشدی؛ انقلاب اسلامی