تعلیم و تربیت در ایران باستان

فصلنامه تحقیقات روانشناختی

مقاله 5، دوره 5، شماره 20، فروردین 1393، صفحه 52-65   

نویسندگان

محمد اجاق¹؛ زینب واعظ شهرستانی²

¹مسئول دفتر فرهنگ اسلامی دانشگاه تهران مرکزی

²دانشجوی کارشناسی ارشد علوم تربیتی گرایش فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه تهران مرکزی

چکیده

تعلیم و تربیت به عنوان فعالیتی که از بدو تولد آدمی تا زمان مرگ او ادامه دارد و به عنوان جریانی مداوم و پیوسته که کل شخصیت فرد را متحول می سازد از دیرباز تا کنون وجود داشته است. در مقاله فوق که به روش کتابخانه ای نگاشته شده، سعی بر آن می باشد که وضعیت تعلیم و تربیت، در ایران باستان مورد بررسی قرار گیرد. آنچه از منابع صحیح و قراین روشن و شواهد به دست می آید، آن است که ایرانیان از دوران مادها دارای خط و کتابت بوده و جای بسی شگفتی است که از 2500 سال قبل در زمان داریوش هخامنشی آموزش عالی و دانشکده¬هایی برای آموختن علوم نظری و عملی در ایران تأسیس گشته و تا زمان ساسانی به چنان اعتلا و عظمتی رسید که صدها دانشمند و پژوهشگر برای تعلیم و تربیت به آن روی آوردند.

کلیدواژه‌ها

تعلیم و تربیت؛ ایران باستان؛ آموزش؛ تمدن