اثربخشی آموزش مهارت‏های زندگی بر بیان‌گری و مطلوبیت اجتماعی دانشجویان

روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی

مقاله 8، دوره 10، شماره 37، مهر 1392، صفحه 81-89   

نویسندگان

وحید سرمدی سلطان¹؛ فرشاد زارعی میانکلی²؛ حسین سلیمی بجستانی³

¹کارشناس ارشد مشاوره خانواده

²کارشناس ارشد مشاوره توانبخشی

³استادیار دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت‏های زندگی بر بیان‎گری و مطلوبیت اجتماعی دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه رازی کرمانشاه بود. از بین 500 دانشجوی سال اول، 40 دانشجو با بیان‎گری متوسط به پایین و مطلوبیت اجتماعی متوسط به بالا به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفری به عنوان گروه گواه و گروه آزمایش جایگزین شدند. گروه آزمایش، 18 جلسه 90 دقیقه‏ای (دو بار در هفته) آموزش مهارت‏های زندگی دریافت کرد. گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکرد. شرکت کنندگان هر دو گروه، قبل و پس از مداخله به مقیاس بیان‏گری (لی، هالبرگ، سلمون، و هاس، 1985) و مقیاس مطلوبیت اجتماعی (کراون و مارلو ،1960) پاسخ دادند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان دادند که بین میزان بیان‎گری و مطلوبیت اجتماعی در گروه آزمایش و گواه تفاوت معنادار وجود دارد. یافته‌ها نشان دادند که آموزش مهارت‏های زندگی، بیان‎گری و مطلوبیت اجتماعی را افزایش می‏دهد.

کلیدواژه‌ها

آموزش مهارت‏های زندگی؛ بیانگری؛ مطلوبیت اجتماعی