حدوث و قدم عالم در اندیشه ارسطو و ابن‌سینا

 پژوهشهای معرفت شناختی

مقاله 6، دوره 2، شماره 6، شهریور 1392، صفحه 145-164   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

یداله رستمی

عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور ایلام

چکیده

مسئله "حدوث و قدم عالم" در اندیشه ارسطو و ابن‌سینا،  پرسش  اصلی تحقیق حاضر است. دراین مقاله به نگرش این دو فیلسوف مشایی در مورد حدوث و قدم عالم پرداخته می شود. ارسطو با تکیه بر برهان طبیعی و متوسل شدن به مقوله حرکت، به اثبات محرک نامتحرکی دست می­یابد که شارحان وی آن را خدا نامیده­اند. از نظر وی محرک نامتحرک علت غایی همه حرکات عالم است. در حالی که در اندیشه ابن‌سینا با تأثیر پذیری از متون مقدس دینی خدا به عنوان واجب الوجود، وجود محض و معطی وجود مطرح است. از دیدگاه ارسطو خداوند علت است؛ لیکن علیت او تنها تحریکی است. از دیدگاه ابن‌سینا این علیت، فاعلی (ایجادی) است  نه تحریکی. وی با تقسیم موجود به واجب و ممکن و همچنین اثبات نیازمندی ذاتی ممکنات به واجب، نمونه متفاوتی از حدوث و قدم عالم را مطرح ساخت که براساس آن جهان با ویژگی حدوث ذاتی از خالق سرمدی، فیض هستی دریافت می­کند. خدای ارسطو خالق جهان نیست و طبعاً جهان نامخلوق او قدیم و ازلی خواهد بود.

کلیدواژه‌ها

ارسطو؛ ابن سینا؛ علیت تحریکی(غایی)؛ علیت ایجادی؛ حدوث و قدم