بررسی امکان کنترل زیستی علف هرز سس (Cuscuta monogyna) توسط قارچ Alternaria spp.

یافته های نوین کشاورزی

مقاله 7، دوره 6، شماره 1 (پاییز 1390) 21، آبان 1390، صفحه 71-81   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

علیه گنجی^{* 1}؛ رضا قربانی²؛ کیومرث بخش کلارستاقی³

¹دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

²عضو هیأت علمی و دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

³استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

چکیده

علف هرز انگل سس در سال های اخیر خسارت زیادی به اکوسیستم های زراعی و فضای سبز شهری مشهد وارد کرده است. جهت کنترل زیستی آن، پژوهشی در سالهای 88-1390 انجام گرفت. طی نمونه برداری از گیاهان سس دارای علائم بیماری از روی پرچین های ترون، چندین جدایه قارچ حاصل شد که جدایه ای از قارچ Alternaria spp. به عنوان بهترین جدایه انتخاب و بیماری زایی آن بعد از ایجاد ارتباط انگلی طی سه آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه مورد آزمون قرار گرفت. در این آزمایشات اثر غلظت های مختلف جدایه آلترناریا(10⁴، 10⁵، 10⁶، 10⁷ اسپور در میلی لیتر)، طول دوره ی شبنم (صفر، 6، 12، 18و24 ساعت) بر بیماری زایی این قارچ و نیز دامنه میزبانی آن بررسی شد. نتایج حاصل از آزمون دامنه میزبانی در گلخانه بر روی گیاهان ترون، اطلسی و فلفل نشان داد جدایه یافت شده، توانایی ایجاد هیچ نوع آلودگی و بیماری زایی را بر روی گیاهان یاد شده ندارد. بیماری زایی این جدایه با افزایش غلظت سوسپانسیون اسپور شدت یافت. بنابراین در غلظت 10⁷ اسپور در میلی لیتر کاهش 9/39 درصدی در وزن خشک سس ایجاد کرد. با افزایش طول دوره شبنم نیز بیماری زایی قارچ افزایش یافت که بر اساس نتایج آزمایش، این جدایه برای بیماری زایی نیاز به نقطه شبنم بیش از 18 ساعت داشته تا کاهش حداکثر 75/31 % در وزن خشک سس ایجاد کند. با توجه به این یافته ها می توان استنباط کرد که این جدایه توانایی بالقوه جهت کنترل این انگل را دارد.

کلیدواژه‌ها

آلترناریا؛ ترون؛ دوره شبنم؛ غلظت سوسپانسیون اسپور

مراجع

1- راشد محصل، م. ح. و موسوی، س.ک. 1385. (ترجمه). اصول مدیریت علف های هرز. انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.ص84

2- رهنما، ک. و ممرآبادی، م. 1381. راهنمای کلینیک گیاهی(ترجمه). انتشارات دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان.

3- زید علی، ا.، قربانی، ر.، کوچکی، ع.، .آزادبخت، ن.، جهانبخش، و. و عاقل، ح. 1389. بررسی امکان کنترل بیولوژیکی علف هرز پیچک صحرایی(Convolvulus arvensis) توسط قارچ های آنتاگونیست گیاهی. نشریه حفاظت گیاهان(علوم و صنایع کشاورزی). 24(1):15-8 .

4- فلاح پور، ف. 1389. بررسی امکان کنترل زیستی انگل سس با استفاده از عوامل بیماری زای قارچی. پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشکده کشاورزی. دانشگاه فردوسی مشهد.

5- فلاح پور، ف.، کوچکی، ع.، نصیری محلاتی، م.، فلاحتی رستگار، م. و قربانی ، ر. 1389. بررسی امکان کنترل زیستی علف هرز سس (Cuscuta campestris L.) با استفاده از عوامل بیماری زای قارچی. بوم شناسی کشاورزی. 2(3): 416-407

6- کوچکی، ع. و خواجه حسینی، م. 1387. زراعت نوین. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد.

7- کوچکی، ع. و خیابانی، ح. 1386. مبانی اکولوژی کشاورزی. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد.

8- منتظری، م. 1383 (ب). یافته های دانش علف های هرز با چشم اندازی ویژه در کنترل بیولوژیکی. سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی.

9- Bastiaan, L., Zhao, D.L., Denhollander,N. G., Bamann, D. T., Kruidhof, H. M. and Kropff, M. J. 2007. Exploiting diversity to manage weeds in agro-ecosystems. Scale and Complexity in Plant Systems Research: Gene-plant crop relation, Pp: 267-284.

10- Boyetchko, S. M., Rosskopf, E. N., Caesar, A. J. and Charudattan, R. 2002. Biological weed control with pathogens: From search for candidates to applications. Applied Mycology and Biotechnology, 2: 239-274.

11- Boyette, C. D. and Turfitt, L. B. 1988. Factors influencing biocontrol of jimsonweed (Datura stramonium L.) with leaf-spotting fungus Alternaria crassa. Plant Science, 56(3): 261-264.

12- Cartwright, D. K.  and Templeton, G. E. 1989. Preliminarly evaluation of  a dodder anthracnoze fungus from China as a mycoherbicide for dodder control in U.S.A. Proceedings Arkansas Academy of Science, 43:15-18

13- Charudattan, R. 2005. Use of plant pathogens as bioherbicides to manage weeds in horticultureal crops. Proceedings of the Florida State Horticultural Society, 118:208-214

14- Cook, J. C., Charudattan, R., Zimmerman, T.W. and Rosskopf, E. N. 2006. Integrated control of dodder (Cuscuta pentagona Engelm.) using glyphosate, ammonium sulfate, and the biological control agent Alternaria destruens Simmons, sp. nov. University of Florida.

15- Ghorbani, R., Seel, W., Rashed, M. H. and Leifert, C. 2006. Effects of plant age, temperature and humidity on virulence of Ascochyta caulina on common lambsquarters (Chenopodium album). Weed Science, 54: 526-531. 

16- Ghorbani, R., Seel, W., Litterick, A. and Leifert, C. 2000. Evaluation of Alternaria alternata of biological control of Amaranthus retroflexus. Weed science, 48: 474-480

17- Lanini, W. T., Cudney, D. W., Miyao, G. and Hembree, K. J. 2010. How to Manage Pests in Gardens and Landscapes: Dodder. UC peer reviewed.

18- Lanini, W.T. and Kogan, M. 2005. Biology and Management of Cuscuta in crops. Journal of Ciencia e Investigación Agraria, 32(3):165-179.

19- Li, Y., Sun, Z., Zhuang, X., Xu, L., Chen, S. and Li, M. 2003. Research progress on microbial herbicides. Crop Protection, 22:247-252.

20- Montazeri, M. 2005. The role of Melanin and periods of dryness on germination of conidia and virulence of Alternaria alternata on Amaranthus retroflexus. Iranian Journal of Weed Science, 1(2): 141-154.

21- Sandler, H. A. 2010.  Managing Cuscuta gronovii (swamp dodder) in cranberry requires an integrated approach. Journal of Sustainability, 2: 660-683.

22- Sandler, H. A. 2001. Dodder:Cuscuta gronovii Willd. Published by Cranberry Experiment Station, University of MA.

23- Sauerbon, J., Muller-Stover, D. and Hershenhorn, J. 2007. The role of biological control in managing parasitic weeds. Crop Protection, 26: 246-254.

24- Vurro, M., Boari, A., Evidente, A., Andolofi, A. and Zermane, N. 2008. Natural metabolites for parasitic weed management. Pest Manage Science, 65: 566-571.

25- Yang, S. M., Johnson, D. R. and Dowler, W. M. 1990. Pathogenicity of Alternaria angustiovoidea on leafy spurge. Plant Disease, 74(8): 601-604