مقایسة مقایر برآوردی آلبیدوی سطحی به دست آمده از تصاویر لندست و مودیس

سنجش‌ازدور و سامانه اطلاعات جغرافیایی در منابع طبیعی

مقاله 4، دوره 5، شماره 2 - شماره پیاپی 15، شهریور 1393، صفحه 39-48   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

میرمسعود خیرخواه زرکش¹؛ عادل محبوبیان^{* 2}؛ همایون حصادی³

¹دانشیار گروه سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران

²دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران

³عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه

چکیده

آلبیدو بر اساس الگوریتم سیبل (SEBAL) به دو روش قدیمی و جدید برآورد می­گردد. در روش جدید که از سال 2004 مورد استفاده قرار گرفت، روند محاسبات براساس مدل­های تجربی جدید   پایه­گذاری شد. برای تعیین آلبیدوی اجسام روی سطح زمین، در مقیاس وسیع و با در نظر گرفتن توپوگرافی­های مختلف سطح زمین، امکان اندازه­گیری زمینی مقادیر آلبیدوی اجسام وجود نداشته، لذا به ناچار از روش­های سنجش از دور برای استفاده می­گردد. در این تحقیق آلبیدوی سطحی با استفاده از تصاویر سنجنده لندست (⁺ETM) و مودیس (MODIS) محاسبه شده و اقدام به مقایسه مقادیر برآوردی توسط دو سنجنده در کاربری­های مختلف اراضی شده است. برای انجام محاسبات مربوط به آلبیدو، از نرم‌افزار ERDAS Imagine^® 9.1 و ArcGIS^® 10.1 استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان می­دهد که مقدار میانگین آلبیدو در کاربری زراعت فعال، در تصویر لندست و مودیس، به­ترتیب مقدار 186/0 و 344/0 را نشان می­دهد، که کمترین مقدار را بین انواع کاربری­ها دارا بوده و در کاربری مسیل­، مقدار 242/0 را نشان می­دهد که در بین کاربری­های ذکر شده بیشترین مقدار می­باشد. همچنین مقدار آلبیدو در کاربری اراضی زراعی آیش در تصویر لندست و مودیس، به­ترتیب دارای مقادیر حداقل 088/0 و 274/0 و نیز 374/0 و 464/0 می­باشند. با نتایج مقادیر آلبیدوی به­دست آمده از کاربری­های مختلف می­توان تفاوت انرژی دریافتی خالص در هر یک از سطوح مختلف کاربری اراضی را تعیین نمود که این آیتم به نوبه خود یکی از فاکتورهای تعیین تبخیر و تعرق با استفاده از الگوریتم­های سنجش از دور می­باشد.

کلیدواژه‌ها

سنجش از دور؛ آلبیدو؛ لندست؛ مودیس