اثر آبیاری تکمیلی بر عملکرد، اجزای عملکرد و درصد پروتئین دانه سه رقم نخود دیم در ایلام

اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی

مقاله 6، دوره 5، 3(19) پاییز، دی 1390، صفحه 65-78   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

عباس ملکی^{* 1}؛ علی حیدری مقدم²؛ سید عطاءاله سیادت³؛ احمد طهماسبی⁴؛ امین فتحی⁵

¹استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام

²فرهیخته ی کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول

³استاد گروه زراعت و اصلاح نباتات داشگاه شهید چمران اهواز

⁴فرهیخته ی کارشناسی ارشد اصلاح نباتات دانشگاه شیراز

⁵دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد و عضو باشگاه پژوهشگران جوان

چکیده

به منظور بررسی تاثیر آبیاری تکمیلی بر عملکرد و اجزاء عملکرد 3 رقم نخود دیم، آزمایشی به صورت کرت­ های یک­ بار خرد شده با طرح پایه بلوک­ های کامل تصادفی با 3 تکرار در منطقه شیروان چرداول ایلام در طی سال زراعی 88-1387 انجام گرفت. عامل اصلی شامل 4 تیمار آبیاری (شاهد بدون آبیاری، یک بار آبیاری در مرحله 50 درصد غنچه ­دهی، یک بار آبیاری در مرحله 50 درصد گلدهی و یک بار آبیـاری در زمان پر شـدن غلاف ­ها) و عامل فـرعی شــامل 3 ژنوتیپ (ILC 482 ، فیلیپ و محلی) بودند. اثر تیمارهای آبیاری روی صفات عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعداد غلاف بارور در بوته، تعداد دانه در بوته و وزن صد دانه معنی ­دار بود. در میان ژنوتیپ­ ها رقم فیلیپ با متوسط عملکرد دانه 1140.51 کیلوگرم در هکتار در تیمارهای مختلف آبیاری دارای بیشترین عملکرد و رقم محلی با 1056.98 کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد را تولید کرد. به طور کلی، انجام یک بار آبیاری در مرحله پر شدن غلاف ­ها و گلدهی به ترتیب موجب 41.3 و 29.3 درصد افزایش عملکرد دانه نسبت به شاهد شد و آبیاری در مرحله 50 درصد پر شدن غلاف­ ها بیشترین عملکرد دانه را با 1184.76 کیلوگرم در هکتار را تولید نمود. رقم فیلیپ با متوسط عملکرد1263.31 کیلوگرم در هکتار در تیمار آبیاری در مرحله 50 درصد پرشدن غلاف­ ها حداکثر عملکرد دانه را داشت و رقم محلی با عملکرد 893.26 کیلوگرم در هکتار در تیمار بدون آبیاری کمترین مقدار عملکرد دانه را داشت.

کلیدواژه‌ها

آبیاری تکمیلی؛ اجزای عملکرد؛ پروتئین دانه؛ عملکرد؛ نخود دیم