تراکم جمعیت زنجرک گل سرخ Edwardsiana rosae L. (Hem.: Cicadellidae) روی ژنوتیپهای مختلف گلمحمدی در استان آذربایجانغربی

حشره شناسی گیاهان زراعی

مقاله 7، دوره 1، شماره (2) پاییز 1390، بهمن 1390، صفحه 65-72   

چکیده

گل­محمدی (Rosa damascena Mill.) یکی از مهم­ترین گیاهان دارویی و معطر از تیره­ی Rosaceae می­باشد که از اسانس، عرقیات و حتی روغن آن استفاده می­شود. فعالیت تغذیه‌ای آفات مختلف از جمله زنجرک گل سرخ(Edwardsiana rosae L.)، هرساله خسارت زیادی به این گیاه زینتی و دارویی وارد می‌سازد. به­علت تأثیر سوء سموم شیمیایی در محصولات گل­محمدی و نیز اکوسیستم، استفاده از تلفیق شیوه‌های کنترلی بسیار ضروری است. ارزیابی میزان جمعیت و خسارت این آفت در ژنوتیپ­های مختلف گل­محمدی قدم بزرگی در این رابطه خواهد بود. ازاین­رو میزان آلودگی36 ژنوتیپ گل­محمدی به زنجرک گل­سرخ به­عنوان یکی از آفات مهم این گیاه، در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه­ی گل­محمدی ایستگاه تحقیقاتی صنوبر ساعتلوی ارومیه (آذربایجان­غربی)، طی سال­های 1390-1389 مورد ارزیابی قرارگرفت. نمونه‌برداری‌ صحرایی از تخم­های زمستان­گذران انجام گرفت. نتایج حاصل از نمونه­برداری­های صحرایی نشان داد که تفاوت معنی­داری بین ژنوتیپ­ها از نظر تراکم آفت در این منطقه وجود دارد. مقایسه­ی میانگین داده­ها نشان داد که کمترین تراکم نسل زمستانه­ی زنجرک گل­سرخ روی ژنوتیپ­های آذربایجان­شرقی، زنجان، فارس 1، کهگیلویه ­و بویراحمد، قم و سمنان 2 بود. هم­چنین ژنوتیپ­های 29، 13، 14، 17، 18، 30 و 7 به­ترتیب با منشاء  هرمزگان، سمنان 1، سمنان 2، فارس 2، قزوین، همدان و تهران کمترین میزان آلودگی را به این آفت نشان دادند.

کلیدواژه‌ها

گل محمدی؛ زنجرک گل سرخ؛ آذربایجان غربی

مراجع

Alizadeh B, Tariinezhad A. 2001. Statistical Analysis Software Application. Sotudeh Publication,
 260 pp.

Behdad A. 1987. Pests and Diseases of Trees and Forest Trees and Ornamental Plants in Iran.
Nashat Publication, Isfahan, 795 pp.

Chevalier A.  1996. The Encyclopedia of Medicinal Plants. Dorling Kindersley, London, 336 pp.

Damadzadeh M. 2003. Integrated management of oil and damask rose with rose water in Kashan.
 The final report of the research project. Agriculture and Natural Resources Research Center,
 Isfahan, 215 pp.

Heidari Rykan M. 2003. Evaluation of morphological and phenological characteristics of
communication and their impact on performance in different regions of the country damask rose.The final report of the research project, Agriculture and Natural Resources Research Center of Azarbaijan-e-Gharbi Province, 30 pp.

Kornova K.M, Michailova J. 1994. Study of in vitro rooting of Kazanlak oil- bearing (Rosa
 damascena Mill.). Journal of Essential Oil Research 6: 485-492.

Omid-Beigy  R.  1995. Approaches to Production and Processing of Medicinal Plants. Fekreroz
 Publication.

Reineke A, Hauck M. 2012. Larval development of Empoasca vitis and Edwardsiana rosae
(Homoptera: Cicadellidae) at different temperatures on grapevine leaves. Journal of Applied
 Entomology 136(9): 656-664.

Sadeghi S. 2006. Contamination of different genotypes Golmohammadi Rosa damascena Mill. Its
 four major pests. The final report of the research project, Research Institute of Forests and
 Pastures, 153 pp.

Tabaei-Aghdaee SR, Babaei M. 2001. Genotypic differences in response to drought in the early
 stages of the damask rose. Genetic Research of Iran's reform Vjngly Pasture Plants 8: 126-113.

Tabaei-Aghdaee SR, Rezaei  MB. 2004. Variation in the western regions of damask rose flower yield
 genotypes. Medicinal and Aromatic Plants Research of Iran 3(20): 344-333.