اثر عصاره آبی چریش در مقایسه با باوستین جهت کنترل پژمردگی فوزاریومی نخود

تحقیقات نوین در گیاه پزشکی

شناسنامه علمی شماره، دوره 6، شماره 2 - شماره پیاپی 16، شهریور 1393، صفحه 189-183   

نویسندگان

حسام‌الدین رمضانی^* ؛ ساسان قاسمی

چکیده

تحقیقات مزرعه‌ای جهت تعیین اثر چریش (عصاره آبی بذر چریش به نسبت 40 میلی‌لیتر در لیتر و وانگارد به نسبت 5 میلی‌لیتر در لیتر) در مقایسه با قارچ‌کش باوستین به نسبت 5/1 گرم در لیتر علیه قارچ پژمردگی نخود (Fusarium oxysporum f.sp. ciceri) صورت پذیرفت. قارچ‌کش باوستین در این تحقیق بیشترین تأثیر را در کنترل قارچ پژمردگی مورد مطالعه داشت. بیشترین ارتفاع گیاه مورد مطالعه به ترتیب مربوط به تیمارهای وانگارد و عصاره آبی چریش گزارش گردید. همچنین، بیشترین پیله‌های جمع‌آوری شده از گیاهان تیمار یافته توسط وانگارد به دست آمد. بالاترین مقدار تولید از تیمارهای باوستین که در زمان‌های 30، 50 و 70 روز بعد از کشت تیمار شده بودند، گزارش گردید، اما بیشترین نسبت سود به هزینه، زمانی گزارش شد که از عصاره آبی بذر چریش 70 روز بعد از کشت استفاده گردید که در مقایسه با بقیه تیمارها از نظر اقتصادی حائز اهمیت بود.

کلیدواژه‌ها

باوستین؛ نخود؛ پژمردگی فوزاریومی؛ مدیریت؛ چریش

مراجع

Agrios, G.N. 2005. Significant of plant disease. pp. 25 – 37, In: Agrios, G.N. (Ed.), Plant Pathology. Academic Press. London.

Bhagwati, B.; Deka M.K. & Patgiri P. 2009. Bioefficacy of botanicals against pseudostem borer. Annals of Plant Protection Sciences, 17: 366-396.

Bierman, B. & Lindermann R.C. 1981. Quantifying vesicular- arbuscularmycorrhiza, proposed method towards standardization. New Phytopathology, 87: 63-67.

Butler, E.J. 1918. Fungi and diseases in plants, Thacker Spink & Co.,Culcutta, India.

Dissanayake, M.L.M.C. & Kumari W.K.M.T. 2012. Efficacy of various plant extracts to control Fusarium wilt of Polysciasbalfouriana variety Marginata. Asian Journal of Experimental Sciences, 3: 129-135.

Duncan, D.B. 1955. Multiple range and multiple F – tests, Biometrics, (2 – 4): 1-42.

Gupt, M.P. & Rai H.S. 2006. Integrated management of mustard aphid, Lipaphiserysimi. Annals of Plant Protection Sciences, 14: 76-79.

Hadian, Sh. 2012. Antifungal activity of plant extracts against some plant pathogenic fungi in Iran. Asian Journal of Biological Sciences, 3(4): 714-718.

Hassan, W. & Singh C.P. 2009. Efficacy of cow urine decoction of botanical against mustard saw fly.  Annals of Plant Protection Sciences, 17: 234-235.

Hayes, W.J. & Laws E.R. 1991. Handbook of pesticide Toxicology.Vol. 1. Academic Press Inc., New Delhi, India.

Hole, U.B.; Jadhav S.R. & Teli V.S. 2009. Bio-efficacy of insecticides against Spodopterealitura infesting soybean. Annals of Plant Protection Sciences, 17: 322-324.

Hussain, I.; Nasir, M.A. & Haque, M.R. 1992. Effect of different plant extracts on brown rust and yield of wheat. Journal of Agricultural Research, 30: 127-131.

Kata, J. 2000. Physical and cultural methods for management of soil borne pathogens. Crop Protection, 19: 725-731.

Kumar, S.; Upadhyay, J.P. & Kumar, S. 2005. Evaluation of plant extracts for control of Alternaria leaf spot of Viciafaba. Annals of PlantProtection Sciences, 13: 213-214.

Shahnaz, D.; Sadia, K. & Marium, T. 2010. Comparative effect of plant extracts of Daturaalbaand Cynodondactylon, alone or in combination with microbial antagonists for the control of root disease of cowpea and okra. Pakistan Journal of Botany, 42(2): 1273-1279.

Sharma, P.D. 1996. Plant Pathology. Rastogi Publ. Meerut, India.

Singh, V. & Singh, J. 2007. Evaluation of plant extracts against Alternaria blight of linseed. Annals of Plant Protection Sciences, 15: 402-404.

Singh, G.; Kapoor S.; Gill A.S. & Singh K. 1986. Chickpea varieties resistant to Fusarium wilt and food-rot. Indian Journal of Agriculture Sciences, 56(5): 344-346.

Singh, S.S. & Yadav S.K.  2007. Comparative efficacy of insecticides, biopesticides and neem formulation against Helicoverpaarmigera on chickpea. Annals of Plant Protection Sciences, 15: 299-302.