اثر آنتی اکسیدانی ماهی قزل آلای رنگین کمان تغذیه شده با Spirulina platensis توسط آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز

پژوهش های علوم و فنون دریایی

مقاله 5، دوره 9، شماره 3، آذر 1393، صفحه 41-49   

نوع مقاله: تحقیقی

نویسندگان

مژگان امتیازجو¹؛ زهرا دهقانی مطلق^{* 1}؛ مجید زینلی²

¹گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

²گروه شیمی، پژوهشکده صنعت نفت

چکیده

اسپیرولینا از سیانو باکتری های رشته ای است که در صنعت آبزی پروری مورد استفاده قرار می گیرد. در این تحقیق به بررسی اثرات آنتی اکسیدانی ماهی قزل آلای تغذیه شده با اسپیرولینا پرداخته شده است و سنجش تغییرات آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز(GPX) برای این ارزیابی بکار گرفته شد. مراحل اجرایی این تحقیق در مزرعه پرورشی ماهیان قزل آلای استان تهران صورت پذیرفت . تعداد 120 عدد ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزن 2±17 گرم و میانگین طول 37/±39/11 سانتی متر انتخاب و به سه گروه آزمایشی حاوی 5/7  ، 5  و  5/2  درصد پودر خشک اسپیرولینا و دو گروه به عنوان شاهد (بدون تغذیه اسپیرولینا و گروه دیگر بایندر ) تقسیم بندی شدند . اسپیرولینا با استفاده از روغن کُلزا به عنوان بایندر پس از وزن کردن میزان غذای مورد نیاز هر استخر با غذا مخلوط شد. در این مدت ماهی ها روزانه سه بار در روز و به مدت 90 روز تغذیه شدند. پس از نمونه برداری از بافت کبد، طحال و عضله، فعالیت ویژه آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز به روش وندال سنجش شد. نتایج نشان داد که افزایش درصد اسپیرولینا در رژیم غذایی به میزان 5/7 و 5 درصد، میزان فعالیت ویژه آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در طحال را به میزان (61.52 درصد) افزایش داده است. همچنین در باره بافت کبد با افزایش درصد تغذیه از  اسپیرولینا میزان فعالیت ویژه آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز 95/21 درصد و  در عضله به میزان4/9 درصد کاهش یافت. نتایج این مطالعه نشان داد که تغذیه ماهی با اسپیرولینا سبب افزایش فعالیت ضد اکسایشی آنزیم (GPX) در بافت های طحال و سبب کاهش فعالیت ضد اکسایشی آنزیم (GPX) در عضله و کبد ماهی قزل آلا گردید.
 

کلیدواژه‌ها

اسپیرولینا؛ گلوتاتیون پراکسیداز؛ آنتی اکسیدان؛ ماهی قزل آلا