تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 10,005 |
تعداد مقالات | 83,618 |
تعداد مشاهده مقاله | 78,302,967 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 55,355,823 |
بررسی بیان تمثیلی و ابزارهای طنزآوری در مثنوی معنوی | ||
فصل نامه تحقیقات تمثیلی در زبان و ادب فارسی | ||
مقاله 2، دوره 7، شماره 26، اسفند 1394، صفحه 31-42 اصل مقاله (108.57 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
رزاق قدمنان* 1؛ مرتضی انصار2 | ||
1مدرس مؤسسه آموزش عالی گلستان- ایران | ||
2دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه مازندران- ایران | ||
چکیده | ||
نویسندگان و شاعران برای مقاصد خویش از ابزارها و شیوههای گوناگون بلاغی و بیانی بهره میبرند. این ابزارها و شیوهها محمل و ظرفی میشوند تا خواننده با مواجهه با آنها به محتوا و معنای درونی آن پی ببرند. تمثیل یکی از این شیوههاست که مولوی از آمیختن این شگرد با طنز و بیان طنزی، خواننده خود را به تأمل و تعمق بیشتر در محتوای اثر وامیدارد. میتوان مدعی شد که در ادبیات عرفانی فارسی، تمثیل، محوریترین و اصلیترین نقش را در بیان مقصود مؤلفان این گونه آثار دارد. چرا که زبان عرفانی زبانی است که فهم ژرف ساختهای محتواییاش مستلزم آوردن مثلها و داستانها و روایاتی است که به طور محسوس و ملموس در زندگی اجتماعی و روزمره مردم نمود دارد. و از آنجا که این حکایتها اگر به زبان طنز و یا محتوایی طنز گونه بیان شود تأثیر بیشتری خواهد داشت، مولانا با ابزارهای گوناگون از این نوع ادبی نهایت بهره را برده است. | ||
کلیدواژهها | ||
تمثیل؛ سبک تمثیلی؛ طنز؛ روشها و ابزارهای ایجاد طنز | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 688 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 447 |