اثر کاربرد اسید سالیسیلیک در مقادیر و روشهای مختلف بر عملکرد و خصوصیات ظاهری زیره سبز

اکوفیزیولوژی و فیتوشیمی گیاهان دارویی و معطر

مقاله 8، دوره 3، شماره 2، تیر 1390، صفحه 188-195   

نوع مقاله: مقاله تحقیقاتی

چکیده

 








به منظور بررسی اثر کاربرد اسید سالیسیلیک در مقادیر و روشهای مختلف، بر عملکرد و خصوصیات ظاهری زیره سبز، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در سال زراعی 1390-1389 در مزرعه آموزشی-تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج به اجرا در آمد.فاکتور های آزمایشی شامل روش های مختلف کاربرد اسید سالیسیلیک در دو سطح (اسپری کردن و همراه با آب آبیاری) به عنوان فاکتور اصلی و غلظت های اسید سالیسیلیک در چهار سطح (صفر (شاهد)، 0.1، 0.7 و 1.5 میلی مولار) به عنوان فاکتور فرعی بودند.صفات مورد اندازه گیری در این آزمایش شامل عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت، وزن هزار دانه و ارتفاع بوته بود. نتایج نشان داد که روش تیمار دهی بر عملکرد بیولوژیک و ارتفاع بوته در سطح احتمال یک درصد و بر عملکرد دانه و وزن هزار دانه در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود، ولی بر روی شاخص برداشت اثر معنی داری نداشت. همچنین غلظت های اسید سالیسیلیک بر ارتفاع بوته در سطح احتمال یک درصد و بر عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و وزن هزار دانه در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود، ولی بر روی شاخص برداشت اثر معنی داری نداشت. اثر متقابل روش تیمار دهی و غلظت اسید سالیسیلیک بر عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و ارتفاع بوته در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود، ولی بر روی عملکرد دانه و وزن هزار دانه اثر معنی داری نداشت. لازم به ذکر است که بیشترین عملکرد دانه در تیمار اسپری با غلظت 0.7 میلی مولار به میزان 1480.63 کیلوگرم در هکتار و کمترین عملکرد دانه در تیمار با آب آبیاری در غلظت صفر (شاهد) به میزان 1100.16 کیلوگرم در هکتار بدست آمد.




 



 

کلیدواژه‌ها

زیره سبز؛ اسید سالیسیلیک؛ عملکرد و صفات ظاهری؛ اسپری کردن