برنامه ریزی راهبردی با رویکرد توانمندسازی اجتماعی و ارتقاء محیطی سکونتگاه‌های غیررسمی (مطالعه موردی ماسور)

فصل نامه جغرافیا و برنامه ریزی شهری چشم انداز زاگرس

مقاله 2، دوره 6، شماره 22، دی 1393، صفحه 29-54   

نویسندگان

طاهر پریزادی¹؛ رویا مرتضی پور^{* 2}؛ خدیجه سپهوند²

¹استادیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

²کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم و تحقیقات، بروجرد، ایران

چکیده

عدم تعادل و توازن در تقسیم منابع و بیشتر شدن فاصله درآمد بین ساکنان شهرهای بزرگتر با سایر شهرهای کوچکتر در روستاهای دور و نزدیک آنها باعث جاذبه جمعیتی برای این شهرها و دافعه در آن دسته از زیستگاه­های بشری و در نتیجه مهاجرت روزافزون آنها شده است که این مهاجران اغلب به دلیل مشکلات اقتصادی، ناهمگونی، اجتماعی، فرهنگی و ... در مکان­های مناسب شهری ساکن شده و باعث ایجاد سکونتگاه­های غیررسمی و رشد آنها می­شود.هدف این مطالعه بررسی شناخت و اولویت­بندی مشکلات سکونتتگاه­ها در محله غیررسمی ماسور خرم­آباد می­باشد و روش تحقیقی در این مقاله با استفاده از روش پیمایشی با استناد به پرسشنامه­هایی تهیه می­شود که به صورت تصادفی و نمونه­گیری خوشه­ایی تهیه خواهد شد و اطلاعات با استفاده از روش و همچنین حجم نمونه آماری کوکران مورد بررسی قرار می­گیرد.

کلیدواژه‌ها

توانمندسازی اجتماعی؛ ارتقای محیطی؛ سکونتگاه های غیررسمی؛ شهر خرم‌آباد؛ محله‌ی ماسور